پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ موعود باوری و اعتقاد به منجی برای بشریت، در همه ادیان مطرح بوده و عقیده مشترک همه آنها به شمار می‌آید؛ و هر دین و مکتبی به تناسب فرهنگ دینی و ملی خود از موعود آخرین شناخت داشته و از او یاد می‌کند. در طول تاریخ بشریت، انسان‌ها در فراز و نشیبهای زندگی، با یادآوری ظهور چنین رهبر مقتدری، پیوسته خود را از یأس و ناامیدی نجات می‌دادند و در انتظار ظهور آن مصلح موعود جهانی در پایان جهان، لحظه شماری می‌کنند.[1]
بـر ایـن اساس، در هر دین و آئینی از مهدی (علیه السلام) با عناوین و اسامی مختلف یاد شده است. در کتاب‌های مربوط به مذاهب به نام‌ها و القاب مختلفی بر می‌خوریم؛ به عنوان نمونه، در مذهب یهود: سرور  میکائیلی، عزیر، منحاس، ماشیح؛ در مذهب مسیحیت: مهمید آخر، مسیح، پسر انسان؛ در مکتب زرتشت: سوشیانس؛ در مکتب هندوها: ویشنو، منصور، فرخنده؛ در مکتب بودا: مایتریا، بودای پنجم؛ و در دین اسلام با نام‌های مهدی، قائم از وجود نازنین حضرت یاد شده است.
 آنچه از تاریخ امتها استفاده می‌شود، این است که مسأله عقیده به ظهور یک رهبر مقتدر الهی و آمدن مصلحی در آخرالزمان، به نام منجی موعود همه بشریت، به اندازه‌ای اصیل و ریشه دار است که چنین عقیده‌ای در قلوب و اعماق دل، همه بشریت ریشه دوانده است.
امـا انـدیـشـه مـهـدویت و ظهور موعود جهانی در آیین آسمانی اسلام، جایگاه و نمود بیشتری دارد، و از طرفی به خاطر وجـود دلایـل معتبر از آیات و روایت متواتر و قطعی، همه مذاهب اسلامی بر ظهور «مهدی موعود عجل الله فرجه الشریف» از نسل فاطمه زهرا (سلام الله علیها) اتفاق نظر دارند، بنابراین امامیه و غیر امامیه قبول دارند، که حضرت مهدی (عجل الله فرجه) از فرزندان حضرت زهرا (سلام الله علیها) است. در این زمینه، روایات معتبر و فراوانی داریم. پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) در روایت زیبایی، دُخت گرامی خود را به مهدی (عجل الله تعالی فرجه) بشارت می‌دهد و می‌فرماید: بشارت بر تو که مهدی از نسل تو است. [2]
مهدی موعود در مذهب شـیـعـه، جـایـگـاه اعـتـقـادی بسیار روشن و شفافی دارد، و تنها مذهبی است که اعتقاد دارد، می‌توان با حضرت در زمان حاضر ارتباط برقرار کرد. همان گونه که می دانید مهدویت از واژه‌هایی است که کارکرد اختصاصی آن به حوزه اسلام و مسلمانان مربوط می‌شود و این واژه برگرفته از روایات اسلامی در این خصوص است. [3]  
لیکن همان طور که در بالا اشاره شد، در میان پیروان ادیان و مذاهب مختلف جهان با اسامی متفاوت و گوناگونی مطرح شده است، وباید اذعان کرد که  این اندیشه (انتظار موعود) از انتظارات عمومی تمامی بشریت است. [4] و همه ادیان معروف برای خود موعودی داشته و انتظار او را می‌کشند. [5]
در نتیجه باید گفت: با توجه به این که امامت متمم نبوت و ادامه دهنده اهداف پیامبر خاتم (صلی الله علیه و آله) است، می‌توان چنین برداشت کرد که این هدف به وسیله آخرین امام تحقق خواهد یافت؛ و این همان مسئله مهم و سرنوشت سازی است که در روایات به صورت متواتر درباره حضرت مهدی (علیه السّلام) وارد شده و مورد تأکید قرار گرفته است. [6]

پی‌نوشت‌:
[1]. پایگاه اطلاع رسانی حوزه (حوزه نت)
[2]. ابو طالب التجلیل تبریزی، من هو المهدی، قم، نشر جامعه مدرسین، ص 90.
[3]. آموزش عقاید آیت الله مصباح یزدی، نشرسازمان تبلیغات اسلامی، ص 332.
[4]. علی موحدیان عطاء، هفت آسمان فصلنامه تخصصی ادیان و مذاهب شماره 12 و 13.
[5]. حسین توفیقی، هفت آسمان، فصلنامه تخصصی ادیان و مذاهب، شماره 22.
[6]. آموزش عقاید، آیت الله مصباح یزدی، نشر شرکت چاپ و نشر بین الملل سازمان تبلیغات اسلامی، ص 330.