پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ عقیل هاشمی یکی از مجریان وهابی است، که مدتی پیش ادعا کرد: «احادیثی که در آن از مهدی سخن گفته، «مهدی» به معنای شخص هدایت شده است، و اصلاً منظور از «مهدی» شخص معینی که شیعه ادعا می‌کند، نیست». در این نوشتار به نقد این سخن مضحک می‌پردازیم.
این مجری به علت عدم تسلط به احادیث، خیال کرده است که تمام احادیث درباره امام زمان با لفظ «مهدی» آمده است، در حالی‌که احادیث متعدد دیگری، خصوصیات ظاهری و  قیام آن حضرت را بیان می‌کند و اسمی از «مهدی» ذکر نشده است.
در صحیح مسلم آمده است که: «همواره طايفه‌اى از امتم در طريق حقيقت كارزار كرده و تا هنگامه‌ى رستاخيز ظفر يابند، تا اين‌كه عيسى ‏بن مريم فرود آمده و فرمانده آنان گويد: بيا بر ما نماز بگزار، ولى او پاسخ دهد: خير از شما كسى (جلوافتاده) پيشواى ديگران شود و اين كرامتى است، از سوى خدا بر اين امت‏».[1]
در احادیث صحیح السند دیگر، خصوصیات ظاهری حضرت مهدی (علیه السلام) بیان شده است. «مهدی از نسل من است، پيشانی فراخ و نورانی و بينيش باريک و قلمی است که زمين را از عدل و داد پر سازد؛ چنان‌که از ظلم و جور پر شده باشد.»[2]
راویان این حدیث از روات بخاری و مسلم هستند، مگر «سهل بن تمام بن بزيع» که ابن حجر، این شخص را صدوق می‌داند.[3]
بن باز مفتی اعظم پیشین عربستان، درباره حضرت مهدی (علیه السلام) می‌گوید: «هر کس منکر مهدويت شود، کافر است.... اين مسأله حق است و او در آخرالزمان خروج خواهد کرد».[4]
اگر مهدی در احادیث، به‌معنای شخص هدایت شده باشد، احادیث بی‌معنا می‌شود. مثلاً در این روایت که در کتب اهل سنت از زبان پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) نقل شده است که: «مهدی از عترت من است.»[5]
کدام شخص عاقل می‌گوید که «مهدی» در این حدیث، به‌معنای شخص هدایت‌شده است. اگر کلام این مجری وهابی را بپذیریم، در این صورت باید هر شخصی که هدایت شده باشد، از عترت پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) باشد.

پی‌نوشت:

[1]. «لا تزال طائفة من أمتي يقاتلون على الحق ظاهرين إلى يوم القيامة قال فينزل عيسى بن مريم صلى الله عليه و سلم فيقول أميرهم تعال صل لنا فيقول لا إن بعضكم على بعض أمراء تكرمة الله هذه الأمة». مسلم، صحیح مسلم، الناشر: دار إحياء التراث العربي، بيروت، تحقيق: محمد فؤاد عبد الباقي، جزء 1 ص 137
[2]. «حدثنا سَهْلُ بن تَمَّامِ بن بَزِيعٍ ثنا عِمْرَانُ الْقَطَّانُ عن قَتَادَةَ عن أبي نَضْرَةَ عن أبي سَعِيدٍ الْخُدْرِيِّ قال قال رسول اللَّهِ صلى الله عليه وسلم الْمَهْدِيُّ مِنِّي أَجْلَى الْجَبْهَةِ أَقْنَى الْأَنْفِ يَمْلَأُ الْأَرْضَ قِسْطًا وَعَدْلًا كما مُلِئَتْ جَوْرًا وَظُلْمًا». السجستاني الأزدي، سنن أبي داود، دار النشر: دار الفكر تحقيق، محمد محيي الدين عبد الحميد، ج 4 ص 107
[3]. عسقلانی شافعی، تقريب التهذيب،. دار النشر: دار الرشيد سوريا، 1406/1986. الطبعة الأولى، تحقيق محمد عوامة،  ج 1 ص 257
[4]. بن باز، مجموع فتاوي ومقالات متنوعه، جمع وترتيب: دکتر محمد سعد الشويعر، ناشر: موقع بن باز. الجزء الرابع، ص98، 99
[5]. «المهدي من عترتي». ابن‌ حجر، الصواعق المحرقة على أهل الرفض والضلال والزندقة، الناشر: مؤسسة الرسالة، بيروت، تحقيق: عبدالرحمن بن عبدالله التركي و كامل محمد الخراط، جزء 2 ص 472