پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ آن‌چه که از روایات بر می‌آید این است که اولاً اوصیاء و ائمه و انبیاء همگی دارای معجزات متعدده بوده‌اند پس هر شخص مدعی امامت باید حائز مقام اعجاز باشد؛ [1] ثانیاً امام زمان (علیه‌السلام) برای اثبات حقانیت خود از قدرت اعجاز استفاده می‌کند.[2] فلذا احمد همبوشی بصری نیز باید حائز مقام اعجاز بوده باشد و همچنین برای قانع کردن دشمنانش و اتمام حجت از برای آن‌ها معجزات خود را علنی و اظهار کند! ما بارها از احمد همبوشی درخواست معجزه کردیم و متاسفانه بی‌جواب مانده است!
احمد بصری برای این‌که بخواهد برای خود معجزه‌ای ثبت کند از سر خباثت ذاتی و فقر علمی اشتباه بزرگی مرتکب شده، اثبات معجزه‌ی خود را تعیین مکان دقیق قبر حضرت زهراء (سلام‌الله‌علیها) که بر همه هستی مخفی مانده است و فقط مهدی آخرالزمان بر آن قبر و مکان علم دارد، قلمداد نمود.
این شخص می‌گوید: «اولين معجزه‌ای که بر مسلمين و مردم آشکار می‌کنم این است که من می‌دانم مکان قبر پاره‌ی وجود پیغمبر، فاطمه (عليهاالسلام) کجاست! همه مسلمين، اجماع دارند که قبر فاطمه مخفی است و جز مهدی(علیه‌السلام) نمی‌داند این قبر کجاست. حال وی به‌من خبر داده است که قبر مادرم زهراء کجاست. قبر فاطمه در کنار قبر امام حسن (در بقیع) و چسبيده به آن است بگونه‌ای که انگار حسن مجتبی در دامان حضرت زهراء دفن گشته است!»[3]
جواب:
بنگرید بی حیایی دجال بصره را که برای اثبات امامت دروغین و یمانیت کذب خود از حضرت زهراء (علیها‌السلام) مایه گذاشته و سیدة نساء العالمین را مستمسَک دروغ خود نموده ادعا می‌کند قبر آن‌حضرت که صدها سال است مخفی مانده را وی اظهار کرده است! اما از آن‌جایی که نبی اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) در حق اهل بیت (علیهم‌السلام) فرموده‌اند: «أللهم وال من والاهم و عاد من عاداهم منصور من نصرهم و مخذول من خذلهم.» خداوند این دجال را بدست، خودش رسوا ساخت. زیرا از اساس قبر حضرت زهراء طبق روایات شریفه اهل بیت (علیهم‌السلام) داخل مسجد نبی اکرم و  در محدوده روضه رضوان است و نه در بقیع.
دو نقل در این‌جا ذکر می‌شود:
الف) «از امام صادق (عليه‌السلام) روایت است که نبی اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) می‌فرمود: مابين قبر من و منبر من روضه‌ای از باغ‌های بهشتی است و آبراهی از آبراه‌های بهشتی. سپس امام می‌فرماید: زیرا قبر فاطمه (عليهاالسلام) بين قبر و منبر نبی‌اکرم(صلی‌الله‌علیه‌وآله) است و این قبر زهراست که باغ بهشتی و آبراه بهشت است.»[4]
ب) «راوی می‌گوید از امام رضا درمورد قبر فاطمه الزهراء (عليهاالسلام) پرسيدم پس فرمود: در خانه خودش دفن شد و زمانی که در زمان بنی أميه مسجد توسعه پيدا کرد، قبر درون مسجد قرار گرفت.»[5]
حال آن‌که از جمع بین این دو روایت اثبات می‌شود قبر حضرت زهراء (علیهاالسلام) درون خود مسجد است و  قریب به دویست متر با قبر امام حسن مجتبی (علیه‌السلام) فاصله دارد! حال امامان صادق و رضا(علیهماالسلام) راستگو هستند یا احمد همبوشی کاطع؟ هم‌چنین باید اشاره گردد که این سخن یک ادعاست نه یک معجزه! زیرا فردی دیگر نیز می‌تواند فردا روز ادعای واهی کرده بگوید برای اثبات امامت خود اعلان می‌کنم قبر حضرت زهراء (علیهاالسلام) کنار مسجد شجره است! دیگری سخن از دفن در أبیار علی (علیه‌السلام) می‌کند و الی آخره...
جالب‌تر این‌که احمد همبوشی بصری در این بیان خود ادعا می‌کند همه فرق مسلمین بلا إستثناء شک ندارند که قبر حضرت زهراء مخفی است: «وجميع المسلمين مجمعين على أن قبر فاطمة(علیهاالسلام) مغيب لا یعلم موضعه إلا الإمام المهدی (علیه‌السلام)» حال آن‌که اهل تسنن هیچ‌گاه چنین ادعایی نکرده‌اند! بلکه آن‌ها دقیقا همان سخن غلط احمد همبوشی را صدها سال پیشتر گفته ومدعی شده‌اند قبر حضرت زهراء کنار قبر امام حسن مجتبی (علیه‌السلام) است.
1. ابن عبدالبر القرطبی در ترجمه و شرح حال امام مجتبی می‌گوید: «ودفن إلى جنب أمّه فاطمة رضي الله عنها.»[6] «وی در کنار مادرش فاطمه (علیهاالسلام) دفن شد.»
2. إبن عماد حنبلی در رابطه با سر بریده أباعبد الله الحسین (علیه‌السلام) ومدفنش می‌گوید: «الصحيح أن الرأس المکرم دفن بالبقيع إلى جنب أمه فاطمة.»[7] «صحيح این است که رأس مکرم (امام حسین) در کنار مادرش فاطمه(علیهاالسلام) در بقيع دفن شد.».
3. إبن عساکر شافعی روایتی از امام حسن (علیه‌السلام) ذکر می‌کند که آن‌حضرت وصیت می‌کند وی را در بقیع در کنار مادرش زهراء دفن کنند.[8]
4. زرندی حنفی در مورد امام حسن(علیه‌السلام) می‌نویسد: «فحفر له بالبقيع إلى جنب أمه فاطمة (عليها السلام)، وکان قد أوصى بذلك.»[9]«برای او قبری در بقيع حفر گردید که کنار مادرش (عليهاالسلام) باشد و این وصيت خود امام حسن (عليه‌السلام) بود.»
این هم دروغی دیگر از اکاذیب احمد همبوشی است که برای مهم جلوه دادن ادعای خود جوسازی می‌کند مبنی بر این‌که هیچ یک از فرق اسلامی نه از تشیع و نه از تسنن ادعا نکرده‌اند که مکان قبر حضرت زهراء (علیهاالسلام) کجاست! حال آن‌که علمای عامه هزار سال قبل از احمد الکاطع همین ادعای ناصحیح دفن در بقیع در کنار امام حسن مجتبی (علیه‌السلام) را مطرح کرده‌اند. حال آیا باز هم احمد بصری امام است و مهدی و یمانی؟ امامی که دو امام معصوم علیه وی سخن می‌گویند و خود نیز علاوه بر اشتباه خود در تعیین مکان به فِرق مسلمین دروغ می‌بندد؟

پی‌نوشت:
[1]. «ابو بصير می‌گوید: به امام صادق (علیه‌السلام) عرض کردم: خداوند به چه دليل برای انبياء و رسلش و نيز شما معجزه اعطا کرد؟ پس امام (عليه‌السلام) فرمود:برای این‌که دليلی باشد بر صداقت شخصی که مقام الهی بِه‌وِی عطا شده زیرا معجزه علامتی است از برای خدا که آن‌را برای احد الناسی جز انبياء و رسل و حجت های الهی‌اش اعطا نمی‌کند تا بواسطه آن صدق مدعی راست گو و کذب مدعی دروغ گو ثابت گردد.» علل الشرایع، الشیخ الصدوق، منشورات المکتبة الحیدریه و مطبعتها، نجف الاشرف، ج1، ص122.
[2]. «امام صادق (عليه‌السلام) فرمودند: معجزه‌ای از معجزات انبياء و اوصياء نيست الا این‌که خداوند مثل آن معجزه را در دست قائم ما قرار می‌دهد آن‌هم برای اتمام حجت بر دشمنان.» معجم أحادیث الامام المهدی(علیه‌السلام)، الشیخ الکورانی، مؤسسه المعارف الاسلامیۀ، قم، ج 3، ص 380.
[3]. «وأول معجزة أظهرها للمسلمين وللناس أجمعين هو أني أعرف موضع قبر فاطمة (علیها‌السلام) بضعة محمد (صلی‌الله‌علیه‌وآله), وجميع المسلمين مجمعين على أن قبر فاطمة (علیها‌السلام) مغيب لا یعلم موضعه إلا الإمام المهدی (علیه‌السلام), وهو أخبرني بموضع قبر أمي فاطمة (علیها‌السلام) وموضع قبر فاطمة (علیها‌السلام) بجانب قبر الأمام الحسن (علیه‌السلام) وملاصق له و کأن الأمام الحسن المجتبى (علیه‌السلام) مدفون في حضن فاطمة (علیها‌السلام).» سایت المهدیون
[4]. معانی الاخبار، شیخ صدوق، مؤسسه النشر الاسلامی التابعة لجماعة المدرسین بقم المشرفة، ص 267.
[5]. مناقب آل أبی طالب، ابن شهر آشوب المازندرانی، مطبعة الحیدریة، نجف اشرف، ج3، ص 139.
[6]. الاستیعاب، ابن عبدالبر القرطبی، دارالجیل، بیروت، لبنان، ج1، ص 392.
[7]. شذرات الذهب فی اخبار من ذهب، ابن عماد حنبلی، دار إحیاء التراث، بیروت، ص 67.
[8]. ترجمة الامام الحسن (علیه‌السلام)، ابن عساکر، نشر مؤسسه المحمودی، بیروت، ص 219.
[9]. معارج الاصول، زرندی، نشر مکتبة اهل البیت، ص 80.
برای اطلاع بیشتر مراجعه کنید به: ردیه‌ای قاطع بر احمدبن‌اسماعیل الکاطع، اکبر بیرامی، ص79.