برای پاسخ به این سؤال رجوعی به کتب اهل سنت در این زمینه می‌کنیم.
حاکم نیشابوری در روایتی که در آخر تصریح به صحت سند آن می‌کند، می‌گوید: «..... رسول خدا (صلی الله علیه و آله) مرا در آغوش خود کشید و گریست؛ گفتم: ای رسول خدا! برای چه گریه می‌کنید؟ فرمود: کینه‌هایی از تو، در دل این قوم است که آن‌ها را آشکار نمی‌کنند مگر بعد از من. گفتم: ای رسول خدا! آیا در آن هنگام، دین من سالم است؟ فرمود: آری، دین تو سالم است». [1]
نه تنها دشمنان واقعی نسبت به امام آشکارا دشمنی می‌کردند بلکه حتی کسانی که ادعای دوستی اهل بیت داشتند هم با ایشان دشمن بودند. ابن ابی الحدید در کتاب معروف خود می‌گوید: «وقـتـی فـاطـمـه (صلی الله علیه و آله) مـشـاهده کرد آنچه بر آنها علی (علیه السلام) وزبیر گذشت, آمد و بر در حجره ابوبکر ایستاد و گفت: ای ابوبکر, چه زود کینه خود را بر اهل بیت رسول الله نشان دادید, به خدا سوگند, هرگز با عمر سخنی نخواهم گفت تا به لقاء الله بپیوندم.»[2] یا روایت سجده عایشه وقت شنیدن خبر شهادت امام علی (علیه السلام) با سند صحیح در کتب اهل سنت نقل شده است. [3] با توجه به روایت سجده عایشه و روایت صحیح السند نقل شده از پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) درباره امام علی (علیه السلام): «یا علی دشمن تو دشمن من است و دشمن من هم دشمن خدا است.» [4] وضعیت دشمنان اهل بیت مشخص می‌شود.
با توجه به این روایات آیا حرف شمای سجودی را گوش کنیم یا روایات صحیح السند شما را؟

پی‌نوشت:

[1]. حاکم نیشابوری، المستدرک علی الصحیحین  ج 3 ص 151، دار النشر: دار الکتب العلمیة، بیروت، 1411 هـ، 1990 م، الطبعة: الأولی، تحقیق: مصطفی عبد القادر عطا. جهت مشاهده تصویر کتاب کلیک کنید.
[2]. ابن أبی الحدید، شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید ج 6 ص 49. ناشر: مکتبة آیة الله المرعشی، مکان چاپ: قم، سال چاپ: 1378،1383 ه ش
[3]. سجده عایشه وقت شنیدن خبر شهادت امام علی(علیه السلام)
[4]. حاکم نیشابوری، المستدرک علی الصحیحین ج 3 ص 138 تحقیق: مصطفی عبد القادر عطا، الناشر: دار الکتب العلمیة، بیروت، الطبعة: الأولی، 1990. جهت مشاهده تصویر کتاب کلیک کنید.