پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ ظهور و حضور امام زمان (علیه السلام) برای مردم و حتی دیگر موجودات، آثار و برکات فراوانی دارد که در روایات مختلف به برخی از آنها اشاره شده است. یکی از این روایات، روایتی است که از امام باقر (علیه السلام) چنین نقل شده است: «إِذَا قَامَ قَائِمُنَا وَضَعَ اللَّهُ یَدَهُ عَلَی رُءُوسِ الْعِبَادِ فَجَمَعَ بِهَا عُقُولَهُمْ وَ کَمَلَتْ بِهِ أَحْلَامُهُم [1] وقتی قائم ما قیام کند، خداوند، دست او را بر سر بندگان قرار می‌دهد و از این طریق عقل آنان را جمع می‌کند و عقل‌هایشان به کمال می‌رسد.»
با توجه به این حدیث، یادم است در مناظره‌ای با یک وهابی این حدیث را تمسخر می‌کرد و می‌گفت: چگونه امکان دارد امام زمان (علیه السلام) در وقت ظهور به سر این همه بنده (اعم از زن و مرد) دست بکشد تا عقلشان کامل شود.؟
در پاسخ به این وهابی غافل باید گفت که:
- منظور از دست در این روایت، دست ولایت و سرپرستی است، یعنی امام زمان بر سر مردم دست ولایت و سرپرستی می‌کشد و به برکت وجود این ولایت است که خدا عقل انسان‌ها را کامل می‌کند.
- اشتباه بزرگ وهابیون این است که در نتیجه گیری از آیات و روایات نگاه به ظواهر می‌کنند، به همین علت است که حتی در مورد خدا هم در گرداب تشبیه گرفتار شده‌اند. می‌گویند در قرآن کلمه"ید الله" آمده است و این تعبیر یعنی خدا دارای دست است، غافل از این که اولاً: "ید-دست" کنایه از قدرت است و ثانیاً: در جای دیگر قرآن می‌خوانیم: «لیس کمثله شیء [شوری/11] یعنی هیچ چیزی مانند او نیست.» این تعبیر یعنی خدا از خصوصیات جسمی کاملاً منزه است.
- نکته آخر در پاسخ به وهابیونی که نگاه به ظواهر قرآن و روایات می‌کنند و بر اساس آن حکم می‌کنند، باید گفت که، اگر بخواهیم در همه جا بر اساس ظواهر حکم کنیم باید طبق این آیه: «وَ مَنْ کانَ فِی هذِهِ أَعْمی فَهُوَ فِی الْآخِرَةِ أَعْمی وَ أَضَلُّ سَبِیلاً [اسراء/72] اما آنها که در این جهان نابینا بودند در آنجا نیز نابینا هستند و گمراه‌تر!» شیخ عبدالعزیز بن عبدالله آل الشیخ (با توجه به این‌که نابینا می‌باشد) را فردی گمراه در آخرت و دنیا بدانیم. آیا وهابیت چنین چیزی را قبول می‌کنند؟

پی‌نوشت:

[1]. کلینی، کافی ج 1 ص 25، ناشر، دار الکتب الإسلامیة، مکان چاپ، تهران، سال چاپ، 1407