ابن تیمیه در جای دیگری از کتابش نیز با نفی عدالت از حضرت علی (علیه السلام) می‌گوید: «در حقیقت رافضیان نمی‌توانند ایمان علی و عدالتش را ثابت کنند...».[۲] وی در جای دیگر می‌نویسد: «معلوم نیست که کفار و منافقان با علی (علیه السلام) دشمن بوده‌اند.»[۳] در جای دیگر چنین می‌گوید: «تمام مطالبی که درباره رشادت‌ها و شهامت‌های او در جنگ‌ها و غزوه‌ها نقل شده است همگی دروغ است.»[۴]
نقدی بر این دیدگاه:
در رد سخن گستاخانه ابن تیمیه همین بس که احادیث بسیار زیادی با سند صحیح درباره فضیلت امام علی (علیه السلام) وجود دارد، به عنوان نمونه هیثمی با سند صحیح از پیامبر اکرم درباره امام علی(علیه السلام) چنین نقل می‌کند: «حق با او است، حق با او است. رجال این روایت ثقه هستند».[۵] یا در روایت صحیح السند دیگر آمده است که حاكم نيشابورى از ام سلمه نقل می‌كند كه  گفت: از رسول خدا شنيدم كه فرمود: «على همراه قرآن است و قرآن نيز همراه با على عليه السّلام است. هيچگاه على (عليه السّلام) از قرآن و قرآن از ایشان، جدا نمى‌شوند تا اين كه كنار حوض كوثر بر من وارد شوند. سند این روایت صحیح است».[۶] و روایت زیاد دیگری که درباره فضیلت امام علی(علیه السلام) وجود دارد. به راستی آیا ابن تیمیه این احادیث صحیح السند را ندیده است؟ یا خباثت باطنی او اجازه اظهار این احادیث را نداده است؟

پی‌نوشت:

[۱]. ابن تیمیه، منهاج السنة النبوية ج ۸ ص ۲۸۵، دار النشر: مؤسسة قرطبة، ۱۴۰۶، الطبعة: الأولى، تحقيق: د. محمد رشاد سالم. جهت مشاهده تصویر کتاب کلیک کنید.
[۲]. ابن تیمیه، منهاج السنة النبوية، ج ۲ ص ۶۲. جهت مشاهده تصویر کتاب کلیک کنید.
[۳]. ابن تیمیه، منهاج السنة النبوية، ج ۷ ص ۴۶۱. جهت مشاهده تصویر کتاب کلیک کنید.
[۴]. ابن تیمیه، منهاج السنة النبوية، ج ۸ ص ۹۷. جهت مشاهده تصویر کتاب کلیک کنید.
[۵]. هیثمی، مجمع الزوائد ج ۷ ص ۲۳۵، دار النشر: دار الريان للتراث، دار الكتاب العربي، القاهرة، بيروت، ۱۴۰۷
[۶]. حاکم نیشابوری، المستدرك على الصحيحين ج ۳ ص ۱۳۴، دار النشر: دار الكتب العلمية، بيروت، ۱۴۱۱هـ، ۱۹۹۰م، الطبعة: الأولى، تحقيق: مصطفى عبد القادر عطا. جهت مشاهده تصویر کتاب کلیک کنید.