چند نکته درباره این کلام:

نکته اول: نظر پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) درباره قاتل امام علی (علیه‌السلام) چیست؟ آیا در این‌جا نظر ابن تیمیه مقدم است یا نظر پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله)؟ در کتب روایی اهل سنت نقل شده است که : «حضرت امير (عليه السلام) مى‌فرمايد: پيامبر اکرم به من خبر داد كه مرا شقى‌ترين انسان‌هاى اين امت به شهادت خواهد رساند.» هیثمی درباره سند این روایت می‌گوید: «این روایت را افرادی موثق نقل کردند».[2] قضاوت با شما.

نکته دوم: مگر ابن تیمیه و وهابیون امام علی (علیه‌السلام) را به عنوان خلیفه چهارم قبول ندارند، پس چرا از قاتل امام علی(علیه السلام) برائت نمی‌جویند؟ آیا این عدم برائت، نتیجه‌ای جز کینه نسبت به امیر المؤمنین دارد؟

نکته سوم: ابن تیمیه درباره ابن ملجم گفت که: «از عابدترین مردم بود». حال سؤال این‌جاست که آیا عبادت فقط به خواندن نماز و روزه است؟ اگر عبادت به تنهایی فایده‌ای داشت، پیامبر اکرم درباره خوارج (که ابن ملجم هم یکی از خوارج بود) نمی‌فرمود که خوارج سگ‌های اهل جهنم هستند.[3]

پی‌نوشت:

[1]. ابن تیمیه، منهاج السنة النبوية ج 5  ص 47. دار النشر : مؤسسة قرطبة – 1406. الطبعة : الأولى ، تحقيق : د. محمد رشاد سالم. جهت مشاهده تصویر کتاب کلیک کنید.
[2]. هیثمی، مجمع الزوائد ومنبع الفوائد، ج 5 ص 136. دار النشر : دار الريان للتراث، ‏دار الكتاب العربي القاهرة، بيروت 1407.
[3]. ابی شیبه، المصنف في الأحاديث والآثار ،ج 7 ص 553، دار النشر : مكتبة الرشد - الرياض - 1409 ، الطبعة : الأولى ، تحقيق : كمال يوسف الحوت