پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ یکی از مواردی که در مورد حضرت علی (علیه السلام)، از طرف اهل سنت، در کتب تاریخی و حتی آداب و اخلاق عامه‌‌ آنها به وضوح قابل مشاهده است، جسارت نسبت به آن مقام والامرتبه است. واقعیت انکارناپذیری که با مراجعه‌ اجمالی به کتب اهل سنت، به راحتی قابل برداشت است. 

تاریخ، افراد بسیار زیادی را به خود دیده است که با علی (علیه السلام) به عداوت و دشمنی پرداخته‌اند. کسانی که توانستند با حضور فیزیکی خود، در مسیر وی سنگ اندازی کردند و افرادی که دورادور بر علیه او تبلیغات سوء انجام دادند؛ و اگر آن را هم نتوانستند، از دشنام و ناسزا گویی دریغ نکردند. شناسنامه‌ امیر مومنان علی علیه السلام بر همگان واضح و مبرهن است. نقش او در فتوحات اسلامی، آیاتی که در باره‌ او نازل شد و همگانشان نزولش را به اتفاق پذیرفتند، همسری او با فاطمه‌ زهرا (سلام الله علیها) و... کمتر کسی را می‌توان پیدا کرد که از کرامات ایشان بی اطلاع بوده باشد. اما به راستی چرا با علی (علیه السلام) اینگونه برخورد می‌شود؟

آیا تاکنون کسی به موردی برخورد کرده است که تاریخ، خطایی را در مورد امام (علی علیه السلام) گفته باشد؟ آیا حرکت نابجایی از وی در تاریخ ثبت شده است؟ پس این همه دشمنی با وی، چرا و به چه علت؟ 

اما وقتی کلام به خلفاء و یا دیگر صحابه می‌رسد، حتی اگر دچار فسق و فجور هم شده باشد، او را پاک و عاری از گناه می‌دانند و نسبت اجتهاد در عمل به وی می‌دهند.

ایشان اگر کسی نسبت به دیگر صحابه، کوچکترین بی حرمتی و یا جسارتی نماید، واکنش تند نشان داده و او را تکفیر می‌کنند، امّا از کنار افرادی که نسبت به ساحت مقدس امیرالمومنین (علیه السلام) جسارت، توهین و دشنام می‌دهند، به راحتی می‌گذرند و حتی ایشان را توثیق هم می‌کنند!

برای روشن شدن، مطلب به ذکر نمونه‌ای بسنده می‌کنیم. بعنوان مثال می‌توان از «حریزبن عثمان حمصی» نام برد که در طول مسیر مصر به مکه، همواره مشغول سب و دشنام و لعن بر امیر مومنان علی (علیه السلام) بود و در هر روز 140 مرتبه (یعنی هر صبح و شام 70 مرتبه) امیرالمونین (علیه السلام) را لعن و نفرین می‌کرد؛ و این مطلب را سه تن از علماء رجالی اهل سنت نقل کرده‌اند.[1]

 در کتب مورد قبول وهابیت در باره‌ اعتبار روایات «حریز» آمده است: در باره‌ اعتبار روایات «حریز» از «احمدبن حنبل» پرسیدم، گفت : او ثقه و ثقه است.

(دوبار ثقه گفتن تاکید بر وثاقت او دارد) و در تمام شام شخصی مطمئن‌تر از او در نقل حدیث و روایت اخبار، وجود ندارد.[2]

عجیب‌تر اینکه این شخص از جمله کسانی است که بیشترین توثیقات در باره‌ او نقل شده است، که به جهت اختصار فقط به ذکر آدرس توثیقات وی در قسمت منابع بسنده می‌کنیم.[3]

بنابراین جای این سوال همچنان باقی است که مگر علی (علیه السلام) از جمله صحابیان بزرگ و چهره در میان صحابی رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) نبوده است؟ و اگر جواب مثبت است، این همه توهین و سب و جسارت چرا؟ توثیق سبّ کنندگان چرا؟

آیا اگر کسی خلفاء سه گانه را مورد سب و دشنام قرار دهد، بازهم اینان ساکت می‌نشینند و روایاتش را ثقه می‌دانند؟،یا اینکه...

منابع:

[1]. تهذیب الکمال, ج 5, ص 576, یوسف بن الزکی عبدالرحمن المزی- تاریخ الاسلام, ج 10, ص 122للذهبی- تاریخ بغداد, ج8, ص 268, للخطیب البغدادی. 
[2]. مزی در تهذیب الکمالج 5 ص 572 یوسف بن الزکی عبدالرحمن المزی
[3]. همان