هموطن عزیزم میراث گذشته تجربه ای چندین هزار ساله است که چراغ راه نسل های بعد بوده و هست و هرچه به آن تجربیات و میراث افزوده میشود پشتوانه داشته ها و دریای اندوخته ها غنی تر و ما آسوده تر و قویتر برای بودن در جهان خواهیم بود. اینک یک نیاز هویتی که ظاهری ساده و باطنی پر رمزو راز دارد نیاز به پژوهشی طولانی و عمیق دارد تا اثبات یک حق با آن انجام پذیرد و مالکیت معنوی و مادی کاربردی آن برای ما بعنوان یک برند خودی قابل استفاده باشد. گذشته ما بدون تداوم زبان و رسم الخط پیوسته یعنی بی هویتی. البته من با شما موافق هستم اگر ما همان رسم الخط و زبان را از کهن زمان و کهن دیار حفظ میکردیم ارتباط مناسب تری میداشتیم و داشته های گذشته را هم با دانش غنی تر میداشتیم. این ظاهراً بیان مناسبی است اما ما نیاز نداریم دوباره وارد جریانی عمی از اینگونه تغییرات بشیم چون قطعاً دیگر هویت انسانی خود را نخواهیم یافت.