در مواردی که قاتل پس از ارتکاب جرم، متواری می‌شود، شخص دیگری از طایفه‌اش توسط کسانی از خانواده یا طایفه مقتول قصاص می‌شود؛ در این موارد، برای اینکه کار بدین پایه نکشد، بزرگان و ریش‌سفیدان پیشقدم می‌شوند و با «خون‌بست» قضیه را فیصله می‌دهند. خون‌بهایی که قاتل موظف به پرداخت آن می‌شود دارای ضوابط خاصی است كه به منزلت اجتماعی هر دو طرف بستگی دارد. مثلاً در قدیم، این خون‌بها حداکثر 500 هزار تومان و چهار دختر بود. (4 دختر که خانواده مقتول می‌تواند به دلخواه خود از فامیل قاتل، به همسری بگیرند، به شرط اینکه 4 دختر از یک خانواده نباشند). مبلغ خون‌بها نیز بین قاتل و کسانیکه از طایفه او بودند، به نسبت مساوی تقسیم می‌شد تا پرداخت آن برای او مقدور باشد. ....... هر نوع حق انتخاب از دخترانی که برای خون‌بست در نظر گرفته می‌شوند، سلب می‌شود و اختیار با خانواده مقتول است؛ گاه مرد مسن، دختر جوانی را برای خون‌بست مطالبه می‌کند. دختری که برای خون‌بست انتخاب می‌شود، جهیزیه، مهریه و شیربها ندارد. عروسی او ساده برگزار می‌شود. او در حکم یک گروگان است و در طول زندگی همیشه سرکوفت می‌خورد و سرزنش می‌شود. مرد نمی‌تواند نسبت به او احساس خوب و عادی داشته باشد. ... «این روش را خون بست می‌گویند»