خرید زمین از طریق فئودال‌های لبنانی و سوری، راه دیگری برای زمین‌دار شدن یهودیان بود. فلسطین پیش از قیمومت انگلستان، بخشی از قلمرو عثمانی بود که شامل سوریه، لبنان، اردن، فلسطین، ترکیه و بخشی از عراق می‌شد. فئودال‌ها و ملاکان زمین‌دار و ثروتمند به فلسطین تعلق خاطری نداشتند و عِرق ملی در آنها وجود نداشت و به دنبال ثروت و ملک در هر جایی ساکن می‌شدند. از سوی دیگر با تقسیم قلمرو عثمانی، پس از فروپاشی آن امپراتوری که به 3 بخش، فلسطین، لبنان و سوریه و شرق اردن تقسیم شده بود، زمین های بسیاری از این فئودال‌ها در مرزبندی‌هایی قرار گرفته بود که آنها دیگر به آن دسترسی نداشتند؛ لذا با پیشنهادهای اغواکننده‌ای که آژانس یهود و جنبش صهیونیزم به آنها می‌داد، به راحتی زمین‌هایی را که در اختیار داشتند، به آنها می‌فروختند. صهیونیست‌ها از این طریق، 60 هزار هکتار زمین به دست آوردند.