در احکام خداوند، برای تشکیل حکومت، اولویت با معصوم نیست. اما محصور در معصوم نیست. مثلاً طالوت، معصوم نبود و حکومت تشکیل داد و هم در قرآن و هم روایات اهل بیت تأیید شده. یا ذوالقرنین که پیامبر نبود معصوم نبود ولی حکومتش تأیید شد. در تاریخ عصر غیبت هم چند بار حکومت شیعی تشکیل شد مثل حکومت حمدانیان در حلب، حمودیان در اندبس، آل بویه، سربداران (که حکومت فقها بود)، و موارد متعدد دیگر، موردی از فقها را هم به خاطر ندارم که مخالفت کرده باشند بلکه حمایت هم میکردند. درباره امام خمینی (ره) و امام خامنه‌ای (حفظه الله) این دو آبروی شیعه هستند و اگر انقلاب اسلامی رخ نمیداد وضع دینداری در ایران به مراتب بدتر از جمهوری آذربایجان و... بود. این مسئله زنده‌ای که هست که داریم می‌بینیم. امروز سید حسن نصر الله آبروی شیعه هست و اهل سنت به حال او حسادت میکنند. حاج قاسم سلیمانی که از شریف ترین شیعیان در طول تاریخ بوده، خود را سرباز انقلاب و رهبری میداند. ما نمیتوانیم بهترین شیعیان تاریخ را به طاغوت بچسبانیم. این همه فقهایی که امروز حامی انقلاب هستند. از مراجع کنونی هم اکثراً جزو انقلابیون و مسئولین انقلاب بودند و اکنون هم حامی انقلاب هستند. اصل لزوم حاکمیت در صورت امکان (ولو در عصر غیبت) برای ما از بدیهیات است. وظیفه و تکلیف است. درباره امامین انقلاب، تهمت زدید ولی کامنت شما منتشر شد. این کار را نکنید و این حرفها را نزنید. در صورت تکرار، کامنت منتشر نخواهد شد