اولا:آنچه که از اسناد باقی مانده کتاب زرتشت به زبان گاثها نوشته شده است که زبانش شناسان قدمت و ریشه این زبان را بدرستی نمیتوانند بدست بیاورند نظریه هایی مختلفی درمورد این زبان وجود دارد گروهی آنرا به التصاقی زبانها و گروهی زبانهای سامی و... نسبت میدهند دوما: دین زرتشت در زمان هخامنشیان در ایران رایج نبوده بلکه دران دوران هخامنشیان به آیین هایی مندآوردی و مبهمی معتقد بودند که ازدواج با محارم و ... در آن باب بوده مثالهای آورده شده در متن و ازدواج کوروش با خاله اش در جمعبندی و نتیجه گیری از دو مورد بالا به این نتیجه میتوان دست یافت که دین زرتشت یک دینی مبهمی بوده در زمان ساسانیان به دستور اردشیر بابکان به زبان پهلوی برگردانده شده و باتبع تحریفهایی دران صورت گرفته و آیین های کثیفی دران وارد گشته است