مرحوم رضا مرادی غیاث آبادی، انسان شریفی بود ولی متأسفانه مورد هجمه ناجوانمردانه، فحاشی و توهین دیکتاتورها و خونخواران ضد فرهنگی قرار گرفت. او یک انسان بود. ممکن بود در جایی، در نقل یک قضیه دچار اشتباه شده باشد (کما اینکه دشمنان او هم بسیار ممکن است دچار اشتباه شوند). اما او همواره اصرار داشت که منِ غیاث آبادی را مبرّا از خطا ندانید. همین مسئله نشان میدهد او در پی رشد خود و جامعه بود. برخلاف مخالفینش که متکبرانه، فحش دادن و تحقیر کردن و شکستن دیگران را در دستور دارند.