ادامه... زرتشت در پیام خود سه اصل بنیادی اندیشه , گفتار و کردار نیک را پایه قرار داده است و اهمیت این سه اصل به حدی است که حتی در سراسر تحولات مذهبی و با وجود تحریفات و خرافاتی که به پیام زرتشت در مدت این همه سال تحمیل گردید و ان را به کلی از صورت اصلی و واقعی خارج ساخت,در ارزش این سه اصل تغییری حاصل نگردید. د اوستا پهلوی این سه اصل به سه(بوخت) رستگاری بخش معروف بوده است.برخی از محققین معتقدند که همین سه اصل پایه همه لدیان بزرگ جهان قرار گرفته است.در این اسکلت بنیانی, اندیشه نیک پایه اصلی است و دو بازوی قوی دیگر وابسته به این پایه است. انکه دارای منش و فکر و اندیشه نیک است یقینه گفتار و کردار او نیز به نیکی خواهد گرایید. نیک اندیشیدن سرچشمه حرکت تکاملی و رمز دستیابی به فضیلت است . اما باید دید که میزان وترازوی این نیکی چیست؟زرتشت سنگ سنجش نیکی را در ترازوی عقل و اندیشه , حقیقت و راستی و یا اشا بیان میکند. به عبارت دیگر عامل تشخیص بشر برای نیکی از بدی,خرد و دانش است و وزنه سنجش,راستی و درستی.در این بند به روشنی توجیه میشود که در پرتو خرد مقدس و به کمک اندیشه نیک,که مسلما به رفتار نیک و گفتار نیک توام با راستی و درستی منجر خواهد شد, بشر به سعادت و سلامت دست خواهد یافت و خداوند نیز به دارنده این سه بوخت رستگاری بخش,به وسیله قدرت اراده و پارسایی نیروی زندگی (هومباخ) و رسایی حواهد بخشید.(و یا به تعبیر پورداود به پاداش این سه بخت خداوند به او رسایی و نیروی زندگی و توانای بخشد) ادامه دارد...