با سلام سخن بنده با نویسنده محترم این متن می‌باشد که برای پاسخ به سوال، متاسفانه از آن طرف بام افتاده‌اند. معمولن کسانی که مذهبی هستند، هرچه مطالعات کمتری در زمینه تاریخ و اصول و فروع دین داشته باشند، به همان میزان از افق دید و کیفیت منطق و نگرش عقلی کمتری برخوردار خواهند بود. اما اگر بسیار مطالعه فرمایند و وقایع تاریخی را به دور از تعصب دینی و مذهبی تحلیل فرمایند، متوجه خواهند شد که نگرش آنها به مسائل بسیار واقع‌گرایانه‌تر از زمانی است که چشم و گوش بسته دنباله روی کیش شخصیت بودند. علی این ابی طالب کسی است که در طول تاریخ بسیار درباره او غلو شده است و حتا کار به جایی رسید که عده‌ای درابه‌ی عقل را پایین کشیدند و او را به مرتبه خدایی رساندند. اگر اینان اندکی مطالعه داشتند، می‌دانستند که خود حضرت کسانی را که به او اشارت خدایی داشتند را با آتش سوزاند( به نقل دیگر با آتش خفه کرد). شخصیت ایشان در تاریخ بسیار ساده و مشخص است. اما غالیان در طول تاریخ باعث شدند که این شخصیت ساده او در لا‌به‌لای صفحات کتابها دچار تحریف بسیار عجیبی شود و برای او مقامی در حد اولیاء و پیامبران خدا قائل شوند! سید رضی درباره شخصیت علی می‌گوید: کسانی که مطالعه تاریخی و پیشینه‌ای ذهنی از زندگی و تصمیمات او نداشته باشند، خیال خواهند کرد که او عالمی پارسا و زاهدی گوشه گیر بوده است. او کسی بود که به دریای جنگ رفت و شمشیر از نیام کشید و گردن ها را از هم جدا کرد. شیخ عباس قمی می‌گوید: سخنان انسانی و عالمانه او دال بر این نیست که آنان را سرلوحه اعمال خود قرار دهد، چه بسا متضاد آن بوده است. حضرت علی کسی بود که در طول دوران زندگی خود اشتباه کرد و به اشتباهات خود نیز اقرار کرد، هم عمل خیر انجام داد و هم اشتباه نیز از او سر زد. برای او ایرانی و غیرایرانی فرقی نداشت. کسی که بگوید علی ایرانیان را دوست داشت، یا هیچ شناختی از او ندارد یا می‌خواهد دروغ بگوید تا به مقصدی رسد. برای شناخت حضرت به مطالعه کتاب شرح نهج البلاغه ابن ابی‌الحدید اهتمام ورزید که بسیار وزین و شیواست. هیچ سخنی را باور نکنید مگر اینکه با عقل منطبق باشد و درباره آن سواد و اطلاع کافی داشته باشید. یا حق.