درود بر شما ! انچه در وندیداد امده مربوط به قوانین منع الودگی اتش است ، اگر دقت کنید در ترجمه از سوختن «مردار» سخن میگوید و میگوید : کسی که مردار را میسوازند باید کشته شود و در بند های بعدی میگوید : ای افریننده جهان ،بگو بدانم هرگاه کسی اتشی که در ان مایعات ناپاک سوخته است را به محل قانونی خود[یعنی اتشکده] بازگرداند چه پاداشی خواهد داشت ... ! پس اصل منظور مبارزه با سنت مرده سوزی دیویسنی _هندویسم بوده است و اساسا هیچ ارتباطی به خوردن مردار ندارد ! برای سایر کتب زیر خاکی که استناد کردید سند تصویر ارایه بدید چون دسترسی به این کتابها چندان ساده نیست و برای شما هم کار دشواری نیست ،البته امیدوارم مث استنادتون به دارمستر نباشه !ولی برای من خیلی عجیبه یونانیانی که اعدام هایی چون «گاو برنزی» داشتند و یهودیان و مسیحیان و حتی کودکان را در ان گاو برنزی قرار میدادند و زیرش اتش میکشیدند و زنده زنده کبابشون میکردند چطور به این صورت با سنتی مردار خواری که یک هزارم ان نمیشود چنین جبهه ای گرفته اند ! یونانیانی که با بردگان بدبخت جنگ گلادیاتوری راه می انداختند و به پدران حق کشتن نوزادان دختر را میدادند و هزاران وحشی گری دیگر چون قربانی انسان در برابر خدایان ...نیازی به گفتن نیست !