همانطور که در متن مقاله (به همراه اسناد تاریخی) آمده است مردم عوام حق تحصیل دانش نداشتند. سوادآموزی و علم‌آموزی حق شاهزادگان و درباریان شمرده میشد. این تاجر هم نخواسته بود که فرزندش بدون گذراندن مراحل به مقام دبیری برسد، بلکه دقیقاً خواهان طی مراحل بود، اما انوشیروان چنین اجازه ای نداد و پاسخ داد: «چو بازارگان بچــــــــــــه گردد دبير، هنرمند و با دانــــــــــــــش و يادگير... بدست خردمند مــــــــــــــــــرد نژاد، نماند جز از حسرت و ســـــــــرد باد... بما بر پـــــس مرگ نفــــــرين بود، چه آييـــــن اين روزگار ايـــــــــن بود». این مسئله ناشی از نظام طبقاتی بود. نظام بسته طبقاتی که در عصر ساسانیان بر جامعه ایرانی حاکم بود. و مانع از پیشرفت مردم میشد. کشاورز زاده باید تا ابد کشاورز میماند و حق تصیل دانش نداشت.