به به باز هم شاهنامه ! نمیدونم شما چه علاقه ای داری تاریخ کشورت رو با یه کتاب شعر تفسیر کنی که نه نسخه اصلیش وجود داره و نه منبعش در حال حاضر در دسترسه ! خود من در مساله ای با استاد پور پیرار (خویشاوندی اسکندر با هخامنشیان) به شعری از شاهنامه استناد کردم که ایشون صرف در دسترس نبودن نسخه ابوالقاسم فردوسی قبول نکردن ! گذشته ازینها مگر یه کفاش چقدر درامد و سرمایه داره که «چهل من درم هر منی صد هزار» اونهم به حمل شتران تقدیم نوشین روان بکنه ! دقت کردید چطور هزینه جنگی به اون سنگینی رو یه کفاش پرداخت میکنه ؟ اگر به این صورت باشه که در جامعه ای حاکمین تا این حد لایق باشن که یه کفاش چنین ثروتی داشته باشه گور پدر علم و دانش !عجبا !کفاشی که با چنین ثروتی پادشاهی اونهم انوشیروان محتاجش باشه ! ضمنا در نسخ شاهنامه دبیری به معنی دانش اندوزی نیست چون بدیهی که در ان دوران موبدان هم تحصیل کرده بودند ،کفاش میتونست پسرش رو مجانی موبد میکرد ! توصیه ای که به شما میکنم اینه که زیاد روی شاهنامه مانور ندید چون اولا اگر من بهش استناد کنم خودتون قبولش ندارید ، و دوم این که بدیهیه که شاهنامه تحریفات بسیار گسترده ای رو تجربه کرده و از دید شاهنامه پژوهان منبع تاریخی نیست بلکه نسبتا میشه ازون در شناخت تاریخ کمک گرفت ! پاینده باشید !