در ضمن ما هیچ مسعولیتی و بایدی برای پاسخ گویی به شبهات شما نداریم . اگه شما خیلی مایلید در مورد باستان شناسی اطلاعات کسب کنید بهتره در یک کلاس و رشته باستان سناسی ثبت نام کنید تا نقصای اطلاعاتیتون برطرف شود. اگه اظهار نظر میکنیم فقط برای یادگیریست و بس. ابوریحان بیرونی در تحقیات خود نقاط قوت و ضعف داشته. ایشون زمانی کتاب خود را نگاشته بود که هنوز گاتهای زرتشت شناسایی و ترجمه نشده بود و گرنه ایشون (البته نمیدونم ایشون همچین نظریو داده یانه به گفتهی شما استناد میکنم) با خواندن این کتاب چنین نظریو نمیداد(در ضمن گاتاهای زرتش مطعلق به خود اوست و در برابر نوشته های شما نظرات بسیار محکمی وجود دارد که گفته ی مارا اعتبار میخشد خود میتوانید تحقیق کنید البته اگه اهل تحقیق باشید) یکی از اشتباهات بزرگ بیرونی این بود که نوشت کوروش شاه ایران نبوده بلکه فقط دست نشانده بوده(این اشتباه بزرگ بخاطر شباهت اسم بهمن اردشیر با اردشیر دوم و کوروش کوچک (برادر اردشیر دوم) با کوروش بزرگ به وجود امده) وگرنه سالنامه ی نبونید , کتیبه ی بیستون و منشور کوروش کتیبه ی کوروش در پاسارگاد و... نشان دهندهی غلط بودن برداشت ایشون اشت. در ضمن بنده مفصلا توضیح دادم که نامیدن ایم مقبره بنام مادر سلیمان اشتباه بزرگیست که مردم ما در طول چند قرن است(البته بعد از اسلام) که مرتکب شده اند.