جناب غلام، 1. گويا از تبيين حقيقت ترسيده ايد، كه اين چنين به تكرار ادعای واهی خود پرداخته ايد. گمان ميكنيد با تكرار دوباره و چندباره يك دروغ، ميتوانيد آن را به حقيقت مرتبط سازيد؟ در شعر فردوسی روشن است كه سه پاس ربطی به ادعای شما ندارد و منظور از آن، چشم و گوش و دل است و ايشان (حكيم فردوسی) انديشه و خرد را ماوراء اين 3 پاس ميداند (در نتيجه حكيم فردوسی انديشه نيك را جزو 3 پاس نميداند و لذا ارتباطی با شعار مبهم زرتشت ندارد. اين كاملاً روشن و مبرهن است. ليكن اصرار شما بر اشتباه بسيار عجيب است. آن سه پاس در عبارت «نیایش کنم روز و شب بر سه پاس» نيز به معنی سه وقت از زمان (مثلاً شبانه روز) است. 2. روشن است كه فردوسی به نوبه خود در راستای احيای زبان فارسی كوشيد، ليكن اين نبايد منجر شود كه شما همانند آركائيست‌های تندرو، زحمات سامانيان و صفاريان و... را ناديده بگيريد. 3. من مويّد رفتار عمر و صدام نيستم. لذا قرار نيست كه من پاسخگوی رفتار آنان باشم. اين نيز واضح و مبرهن است. ليكن اگر شما به رفتار عمر بن خطاب و صدام اعتراض داريد، بدانيد كه همان اعتراض را بايد عليه كورش كبير و اشو زرتشت و انوشيروان و... داشته باشيد. منتظر پاسخ شما درباره كتابسوزی هستم. هرچند روشن است كه تعلل شما در پاسخ دادن (و گريز شما از ارائه پاسخ صريح) ناشی از ضعف شما در داشتن سند و مدرك است.