هیچ شواهدی از آشنایی ایرانیان با مکه و کعبه در قرون پیش از اسلام وجود ندارد. تمام شواهدی که از سوی مدعیان این آشنایی ارائه میشود مربوط به خود مسلمانان و قرون بعد از اسلام است. حتی یک نوشته پهلوی یا زردشتی که نشانه چنین آشنایی باشد وجود ندارد، و دلیلی هم ندارد که وجود داشته باشد، چون مکه هیچ وقت تحت سلطه ایران نبوده و ایرانیان کاری با آنجا نداشته اند. همه ما از تعصب پادشاهان ساسانی نسبت به دین زرتشت و نژاد ایرانی اطلاع داریم و شواهد تاریخی آن را از کتیبه کرتیر گرفته تا منابع دیگر، میشاسیم. خوب است به جای زودباوری، اندکی بیندیشیم که آن پادشاهان نژادپرست و متعصب که تمام توان خود را در جهت ترویج دین زرتشت به کار میبردند و با هرگونه گرایش به ادیان دیگر با قدرت مقابله میکردند، چطور ممکن بوده برای معبد اعراب بدوی و بت پرست در جایی دورافتاده که ایرانیان هرگز نامش را هم نشنیده بودند، هدیه ببرند و به آن ابراز احترام کنند؟! نتیجه ای که آقای سروجهانی در مقاله خود گرفته اند، با شواهد تاریخی و باستانشناسی برجای مانده از ایران پیش از اسلام، کاملاً همخوانی دارد. ایرانیان هرگز مکه و کعبه را نمیشناخته اند، هدیه ای به آنجا نبرده و ابراز احتنرامی هم به آن نمیکرده اند.