البته مطالب فوق به معنی بی عدالتی انوشیروان نیست. اما چه میشود کردف وقتی جنگ حق و باطل همیشه بوده و هست و خواهد بود. کسی که میخواهد زنده بماند باید مبارزه کند و کسی که دست از مبارزه بردارد آن هم در جهانی که هستی آن وابسته به مبارزه کردن است لایق زنده ماندن نیست. اگر ما اهل حقیقت باشیم، چاره ای نداریم مگر اینکه در مقابل باطل بایستیم و بجنگیم. جنگ هست. تا وقتی که باطل هست، جنگ هم هست. چاره ای نیست. جنگهای انوشیروان و سرکوب گری های او گرایش به حق داشت. از دید ما در مقابل باطل بود. چاره ای از آن نیست.