گذشته که گذشت و نیست، آینده هم که نیامده و نیست. غصه ها مال گذشته و آینده است. حالا که گذشته و آینده نیست، پس چه غصه ای؟ تنها حال موجود است که آن هم نه غصه دارد و نه قصه. الان احتمالا دنبال این هستی که این نصیحت رو هم به نقد بکشی و زیر سوال ببری اشکالی نداره ولی دوست من این جمله نه از اکهارت توله و نه از بنده حقیر، اگر یک سرچ کوچک در اینترنت بکنی میبینی که از یکی از عرفای معاصر مسلمان هست.