دوست عزیز من حساسیتت رو نسبت به تعالیم اسلام کاملا درک میکنم و حتی میدونم چرا انقدر پافشاری میکنید .اسلام بر حقه و مذهب تشیع متعادل ترین مذاهب اسلامیه این شکی توش نیست محمد ص و حضرت امیر سر چشمه عرفانن مولانا و عطار و غزالی و ... همه و همه قسمتی از دریای عرفانی که علی ع و پیامبر اکرم سرچشمش هستن اینکه من بگم اکهارت تله به غایت رسیده غلطه ولی به قول حضرت علی ع انظر الی ما قال و لا تنظر الی من قال من میدونم ته خیلی از عرفانها به امانیسم ختم میشه به جای اینکه راه سعادت رو بدن بدبختت میکنن ولی منظورم اینه که وقتی پشت یه کلام حقی من باشه باید روش تجدید نظر کرد .اکهارت تله رو باید منصفانه نقد کرد یا اصلا دبی فورد خیلی از سخنانش به حرفهای مولانا نزدیکه مثلا همین بحث فرافکنی و نیمه تاریک وجود اینا همه و همه اگه آدم یه عقل سالمی داشته باشه میتونه کمک کنه به کسی ک جویای حقیقته اینو باید بدونیم خیلیا مریضن اختلال شخصیت دارن خیلیا واقعا به اون بلوغ اجتماعی نرسیدن که راه درست رو از غلط تشخیص بدن ولی ما باید اون حساسیت شمارو هم ارزشمند بدونیم و با احتیاط بخونیم ولی چیزای درستیم که اکهارت میگه رو نباید پامال کنیم هم کل نگر باشیم هم جز نگر شاید در کلیت حرفها غایت به جایی ختم نشه اما جزییات زیادی تو کتاب اکهارت دیدم که میگم واقعا به زبان ساده گفته شده و هنرمندانه نوشته .این مشکل بزرگیه که ما در عرفان اسلامی داریم و نداریم کسیو که به زبون ساده توضیح بده همش رمز و رازه همش مبهمه