سلام . اکهارت تول به مقام نفس مطمئنه رسیده که فراتر از نفس اماره و نفس لوامه است . آنچه او ذهن می خواند اشاره به نفس اماره و لوامه دارد . برای کسی که هنوز در مرحله نفس اماره است و نفس لوامه را مرتبه بالایی می بیند و آنرا وجدان می نامد و نهیب های آن را لازم می داند ، بخششی که اکهارت تول مطرح می کند قابل درک نیست . کاش می دانستیم که نقد درست زمانی مطرح می شود که کسی که در پله بالاتر ایستاده پله پایین تری خود را نگاه کند و مورد نقد و بررسی قرار دهد و نه برعکس.