دوست عزیز. الان پائولو هم در مورد شناخت و معرفت صحبت میکنه، اکنکار و پال تؤیچل هم صحبت میکنه، اشو هم از نفس صحبت میکنه، والش هم از نفس صحبت میکنه و صوفیه هم صحبت میکنه همچنین اسلام هم صحبت میکنه و همه اینها تضاد دارند و میگن حرف ما درسته. بله در جاهایی حق گفته شده و منکر نیستیم ولی حق باطل که باهم مخلوط بشه دیگه اون سلوک، سلوک مورد اعتمادی نیست درسته؟ خب در مورد اکهارت همین صدق میکنه. قبلا هم گفتم شما نباید کلماتی که اکهارت به کار میبرد را با معنایی که در ذهنتون هست مطابقت دهید بلکه باید ببینید منظور او در مورد اون کلمه چیه؟ یه مثال بزنم که راحت باشه مطلب براتون. مثلا بخشش رو چی معنا میکنید؟ یعنی کمک به دیگران و... درسته؟ ولی در مبانی اکهارت به معنای گذشت از خود و نداشتن ندامت است یعنی از گذشته و کارهای خود ولو بد ناراحت نباش. خب این آیا با مبانی ما و اسلامی درست درمیاد. یا شما بگو عقل این رو میپذیره که انسان ولو از کار بد خودش ندامتی نداشته باشد؟