سلام دوست من والا بنده کتاب های این نویسنده را مطالعه کرده ام و بنابراین از نقد شما متوجه شدم که شما این کار را انجام نداده اید و صرفا بر مبنای یکسری پیش قضاوت های ذهنی شروع به نگارش این متن کرده اید. و خیلی ساده بدون هیچگونه اسندلال منطقی اینگونه نتیجه گیری کرده ای که " در مکتب اکهارت نه ایمان، باور و اعتقاد سهمی دارد و نه خدامحوری و خداگرایی؛ نه ظلم‌ستیزی دیده می‌شود و نه خروش و حماسه؛ نه اقدام و مجاهدت دیده می‌شود ونه تقوا" در حالی که اتفاقا برعکسه به طور مثال بخش اعظمی از آموزه های این معلم معنوی در ارتباط با شناخت نفس و نحوه مواجهه و مبارزه با اونه و همچنین باور به خدا به عنوان تنها واقعیت حفیقی و همیشگی و اصل و غایت هر پدیده اتفاقا دیدگاه های اکهارت بسیار نزدیک به عرفان اسلامی و حتی مکتب شیعه است بسیاری از جملات اکهارت دقیقا همون جملات امام علی هست که اون حضرت ۱۴۰۰ پیش گفته دوست عزیز من این نصیحت من رو قبول کن یک بار بدون پیش قضاوت کتاب های این نویسنده رو کامل بخون اون وقت بیا و یک نقد منصفانه و درست بنویس