اعتقادات مسلک اهل حق در مورد شیطان : نورالدین مدرسی چهاردهی می نویسد : عده ای از طوائف اهل حق ( علی اللهی ) پیرو و معتقد به ملک طاووس یعنی شیطان می باشند . ابلیس در لغت به معنی درمانده و حیرت زده است و کلیه پیروان یازده خاندان اهل حق از لعنت ، دشنام و بد گویی نسبت به ملک طاووس بشدت اجتناب ورزیده و نامش را مقدس و مبارک می دانند و پیروان ملک طاووس کلیه آداب و مراسم فرقه اهل حق را بجا می آورند . در بین تمام ادیان الهی اسلام ، مسیحیت ، یهودیت و زرتشتی شیطان به عنوان موجودی پلید و سردمدار قوای باطل مطرح می گردد و امتهای اسلام٬ مسیحیت و یهودیت هم بر این امر اجماع دارند. جالب است بدانید که هیچ کس هم قائل به رانده شدن ظاهری شیطان نگردیده است که برخی از مردم و صاحبنظران اهل حق بر این عقیده هستند. و این را می دانید که هر کس می خواهد مطلبی را خلاف تمام ادیان الهی مطرح کند حتما باید دلیل محکمه پسندی داشته باشد و در صورتی که دلیلی نداشته باشد باید حرف او را ادعائی بدون دلیل دانست و به آن ترتیب اثر نداد. اولا این مساله را باید مورد توجه قرار دهید که مردم و صاحبنظران یارسان در زمینه شیطان دو نظریه را قائل شده اند و تعداد بسیار کمی از آنها قائل به تقدس شیطان شده اند. ثانیا اگر حالا شخصی اهل حق هم پیدا شد و گفت که شیطان مقدس است و احیانا در کتاب خود هم این مطلب را آورد ما باید بگوئیم که اهل حق چنین مطلبی را قائل است!! عده ای مردم اهل حق شیطان را مقدس می شمارند و در مقابل کسانی که شیطان را لعن کنند موضعگیری می کنند اما عده ای دیگر شیطان را مانند شیعیان مطرود و رجیم می دانند و هیچگونه تقدسی برای آن قائل نیستند. بر اساس برخى منابع اهل حق ملك طاووس (نام شيطان نزد يارسان گوران و كرند) مأمور كيفر دادن و آفرينش ناپاكى و پليدى براى كسانى است كه از دستور حق اعراض كنند (سرودهاى دينى يارسان ، ص ۱۷۴ـ ۱۷۵). دسته اول اهل حق شيطان را مرتكب عصيان و تكبر و سركشى از دستور خداوند مى دانند امّا در عين حال سبّ شخص شيطان را به دليل اين كه سبّ مصنوع و مخلوق در حكم سبّ صانع و خالق است ، جايز نمى دانند و تنها سبّ افعال زشت او را مجاز مى شمارند (برهان الحق ، ص ۳۱۷) و دسته دوم اهل حق ملك طاووس (شيطان) را از فرشتگان و خاصّان حق مى دانند و معتقدند مخالفت وى با خلقت آدم و حوّا مشيّت پروردگار بوده كه در ظاهر رانده ولى در باطن مورد لطف حق بوده و مى باشد (آيين يارى ، ص ۵۱ به نقل از اطلاعيه).