دست هرودوت درد نکند. درست گزنوفون درد نکند. آن‌ها این بدی‌هایی را که شما از این سو و آن سو گردآوری کرده‌ای به ما نسبت نمی‌دهد. گل‌نوشته‌های تخت جمشید از اسناد شرقی است که کتاب زنان هخامنشی و از زبان داریوش را بر پایه‌ی آن‌ها نوشته‌اند. مشکل این است که منابع دست اول نمی‌خوانید و اندکی بر روشنی نگاه خود به ایران باستان نمی‌افزایید. چون برخی سیاست‌بازان غربی دوره باستان و اسلام را روبه‌روی هم قرار دادند، ما برای دفاع از اسلام گاهی به نفی باستان می‌پردازیم و گاهی برای اثبات باستان به نفی اسلام. «باید گفت که آن مردمان خود را رعیت داریوش نمیدانستند.» شما که نخوانده‌اید. هرودوت ترجمه شده است گزنوفون هم ترجمه شده است. البته باید روش بهره‌برداری از منابع را هم بلد باشید. این‌که یک جمله از این‌جا یک جمله از آن‌جا بردارید تا ادعای خود را به ظاهر اثبات کنید که پژوهش نمی‌شود. اگر با تاریخ اسلام همین کار را کنیم می‌دانی چه می‌شود؟ همان کتاب‌هایی که غربی‌ها علیه اسلام می‌نویسند.