من نخست گمان میکردم این جناب فریدون جنیدی دلسوز ایران هستند ، ولی گفته های ایشون درباره زبان پارسی و کوروش و داریوش و ساسانیان رو که خوندم ، دریافتم که ایشون دلشون جای دیگریست این آقا در پی اینه که زبان پارسی رو به اشکانیان پیوند بده و پارسی باستان رو نادیده بگیره و پارسیگ رو هم پارتی بنامه ! تا اینجوری از زبان پارسی سهمی هم به مردم افغانستان کنونی بده آقای جنیدی خودت هم خوب میدونی که در اواخر حکومت هخامنشیان زبانی ساده تر ، از پارسی باستان ، در دربار هخامنشیان به کار میرفته که همین پارسی میانه یا پارسیک بوده این واژه پهلوی یا پهلویک هم تنها یک پز بوده به نشانه پهلوان بودن یا پهلوانی کردن و نه زبان ما زبانی بنام پهلوی نداشتیم پس تلاش بیهوده نکن تازه خود پارتها که ویشتاسب پدر داریوش ساتراپ اونها بوده هم هیچ ربطی به سرزمینی که امروزه افغانستان نامیده میشه نداشتند میشه بگی کدام یک از پایتختهای اشکانیان در درون سرزمینی بوده که امروزه افغانستان نامیده میشوند ؟ فریدون جنیدی تو‌ نمونه بارز متل ، نمک میخورند و نمکدون میشکنند هستی

در زمینه پژوهش تطبیقی روی شاهنامه و حذف ابیات زیادی از شاهنامه، به نظرم باید خیلی محتاطانه برخورد کرد. چون حذف ابیات زیادی از شاهنامه ضربه محکمی به پیکره شاهنامه خواهد زد. اما در زمینه افغانستان و سهم افغانستان در زبان پارسی باید گفت که به تاریخ ایران و زبان پارسی باید از دریچه تاریخ نگاه کرد، افغانستان توسط استعمار در دوره قاجاریه از ایران جدا شد و وقتی به تاریخ زبان پارسی برمی گردیم میبینیم که زبان پارسی دری از خراسان بزرگ برخاسته و به سایر نقاط ایران نفوذ کرد . این کار برای مقابله با زبان عربی و توسط ادبا و دانشمندان خراسانی و با پشتگرمی دربار سامانی انجام شد که منطقه شرق ایران از جمله تاجیکستان و افغانستان و ازبکستان و ترکمنستان کنونی را هم شامل میشده و این زبان در واقع زبان خراسانی هست و بسیاری از دانشمندان و ادبای خراسان هم متعلق به خاک افغانستان و تاجیکستان امروزی بودند . می تونید به تاریخ زبان فارسی نوشته دکتر خانلری مراجعه کنید. اما در زمینه پهلوی اشکانی و قیاس آن با پهلوی ساسانی باید گفت که پس یادگیری و تطبیق همتون اشکانی و ساسانی نکات جالبی را متوجه خواهید شد ، برای من این سوال پیش آمد که آیا واقعا پارسی دری یا پارسی امروزی برگرفته از پهلوی اشکانی هست یا ساسانی؟ تشابه های شگفت انگیزی میان پهلوی اشکانی و پارسی کلاسیک پیدا خواهید کرد. به هر حال یک بار دیگر باید اصل این متون را بازخوانی کرد. من در این نظر قصد دفاع از آقای فریدون جنیدی را ندارم بلکه پاسخی برای نظر این دوستمان نوشتم وگرنه درباره مدرک تحصیلی آقای جنیدی جای تردید هست و اینکه آیا حذف ابیات شاهنامه با ادعای اینکه این ابیات جعلی هست تا چه حد میتواند درست باشد...من موافق حذف ابیات شاهنامه به این صورت نیستم.

سلام اینچنین صحبت کردن واستفاده ازین الفاظ,درخوریک سایتی نیست که درباره مسایل دینی کارمیکنه شکرخدامن خودم ادم کاملا مذهبی هستم؛فریدون جنیدی رو هم چندساله میشناسم کتابهاشوخوندم جلساتش رودیدم,برنامه های تلویزیونی ورادیویی اش رو دنبال کردم این بنده خدا,نه زرتشت گراست نه باستانگرای صرف؛اتفاقاکاملا ادم منطقی وحق پرستی است اونقدری این استاد ازساسانیان وموبدای بد اون دوران انتقادکرده که من ازکس دیگه ای ندیدم واونقدری که ازخوبی دانشمندان دوره اسلامی گفته من نشنیدم این استادکتاب داره راجع به فضل بن شاذان ایرانی شاگردامام صادق! درموردشاهشنامه اش هم بایدگفت که بیتی روحذف نکرده ابیات اصلی رو پررنگ کرده ودلایلش روهم گفته برید بخونید وبعدقضاوت کنید باتشکر

اولا که افغان‌ها تماما جان ما هستند،چنانکه مولوی و ابن سینا نیز با محاسبات شرم‌آور شما افغان هستند ثانیا استاد به عنوان یک محقق و پژوهشگر نظر شخصی خودشون رو گفتند و کسی حق ندارد با ادبیات لمپنی با یک محقق سخن بگوید ثالثا حضرات خالقی مطلق و دیگران نیز تا حدی موافق و تا حدی مخالف ایشانند شرم آور است سایه تعصب بر سر پژوهش

حتی از کامنت‌ها مشخصه که طرفداران جنیدی، چه کسایی هستن. در کل به ۲ دسته تقسیم میشن: دسته اول: کسایی که خودشون رو مذهبی معرفی می‌کنن -بخوانید افراطی‌ها- که عاشق توهین به ادیان دیگه، مخصوصا زرتشتی هستن. حالا یه نفر پیدا شده که در قالب علم، این توهین‌ها رو می‌کنه و اینا هم لذت می‌برن. معمولا افراطیون، چیزی غیر از کتاب دعا نمی‌خونن و حتی به توصیه قرآن درباره تفکر و مطالعه هم پشت می‌کنن؛ اما ادعا مي‌کنن که به تمام علوم، مسلط هستن و همه اشتباه می‌کنن؛ جز اینا. دسته دوم هم افغانستانی‌ها هستن که بعد از دهه‌ها سختی کشیدن و تحمل عنوان ”مصیبت‌زده” جلوی نام خودشون، حالا دلشون خوشه که افغانستان هم دانشمند پیدا کرده. پیام من به افغانستانی‌ها اینه که شما متعلق به یه کشور دیگه هستین؛ پس لطفاً درباره میراث ملی ایران که به شما مربوط نمیشه، نظر ندین. اگه می‌خواین نظر بدین، کشورتون رو با ایران یکی کنین و ما هم با آغوش باز شما رو می‌پذیریم؛ همون‌طور که افغانستان از اولش هم خاک ایران بوده. وگرنه تا وقتی ایرانی نشدین، اصلا حق ندارین بگین کدوم شاهنامه‌پژوه درست نظر داده و کدومشون غلط. ضمناً ادبیات لمپنی مال همون دوست افغانستانی شماست. به شاملو و خالقی مطلق و ایتالیایی‌ها و هرکس که به دستش رسیده، توهین کرده. استادهای دانشگاه‌های ایران رو عقب افتاده خطاب می‌کنه. اینا توهین نیست؟ البته که از نظر شما، هرچی دوستتون بگه هیچ عیبی نداره؛ اما بیان محترمانه اين سايت، توهین و قضاوت حساب میشه. در نهایت: جنیدی نه فقط بی دلیل شاهنامه رو سانسور کرده؛ بلکه حتی وزن شعر رو هم به‌هم ریخته تا مثلاً یه ”را” بعد از مفعول اضافه کنه و خوشش بیاد. فریدون جنیدی یه دیوانه هست که واجبه توی تيمارستان بستری بشه. این توهین نیست؛ فقط توصیفی هست که شما بعد از متوجه شدن شیوه این آقا، خودتون هم بهش می‌رسید.

جناب سه نقطه ( نامی که خودتون رو با آن معرفی کرده اید )؛ زشت نیست اینگونه قضاوت کردن، آن هم در مورد متن و فردی که باید تخصصی بدان پرداخته شود. از شما کسی نظری خواست؟ چرا در موضوعی فنی و تخصصی اظهار نظر می کنید در حالی که هیچ نمی دانید؟چرا یک بحث مهم را به سفسطه و ابتذال می کشانید؟ خواه فرد مورد نظر شما بر حق باشد یا نباشد. داوری کور و مغرضانه تا کجا...خجالت دارد. شرم کنید از این انگ زدن ها

تنها شاهنامه شناس علمی،منطقی؛معتدل و دانشگاهی دکتر محمد رسولی است. ضمن اینکه به تلاش پیشینیان و دیگر استادان هم باید احترام گذاشت. دکتر رسولی کمترین خطا در تاویل شاهنامه را دارند.

فریدون جنیدی و بنیاد نیشابور با تمام انتقادهایی که بهشون میشه. حالا کاری نداریم که انتقادها وارد هست یا نه، بنظر من یکی از عوامل اساسی و مهم آشنا کردن افراد با شاهنامه و فردوسی هستن، چرا که یک دوره فایل صوتی و تصویری از جلسات شاهنامه خوانی ایشون در دسترس همگان قرار داره، درباره آموزش زبان پهلوی هم همینطور. پیشنهاد من به دوستان اینه که جلسات شاهنامه خوانی گوش کنن و کتاب داستان ایران ایشون رو بخونن، و بعد بصورت موردی نقد علمی کنن. کاری که خودم در حال انجامش هستم، اگه جنیدی یک جا یا چندجا حرف ها و نظرات اشتباهی هم داده ( که داده)، مثل همه استادان و بزرگان ادبیات، دلیل نمیشه حرف های درست و ارزشمندش دیده نشه.