پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ جناب مولوی عبدالحمید در نمازجمعه‌ی 26 آذر گفته که مصلحت و خیر مملکت در پایان دادن به قضیۀ نماز جمعۀ آزادشهر است، تهدید به محاکمه و عزل امام جمعۀ آزادشهر، پس از عذرخواهی بابت تلقی توهین بی‌معناست.

به او باید نکاتی را گوشزد کنیم:
- قضیه نماز جمعه آزادشهر از طرف شیعیان، پایان پذیرفته و جواب قاطع، علمی و محکم به کلام سخیف شبه استدلال گرگیج داده شد.[1] این قضیه از جانب اهل سنت پایان نپذیرفت. خود شما در حمایت از گرگیج بیانیه‌ای صادر کردید و ادعا می‌کنید: «نام اهل بیت در میان برادران شیعه و اهل سنت به قدری زیاد است که تاکنون کسی نتوانسته به این نتیجه برسد که نام اهل بیت در میان اهل سنت بیشتر رایج است یا برادران شیعه!» و با این استدلال می‌گویید گرگیج محب اهل بیت است و متوجه توهین گرگیج نشدید.[2]
نقشبندی هم بدون مطالعه پاسخ علمی که به بیانات غیرعلمی گرگیج داده شده، همان بیانات توهین‌آمیز را تکرار کرده است. او مثل خیرشاهی و فاضلی، بدون مراجعه به سخن گرگیج از او دفاع کرده و او را از توهین به اهل بیت مبرا دانسته است.
عده‌ای دیگر سخنان گرگیج که وی را رسوا کرد و عِلم او را زیر سؤال بُرد را ارزشمند و شجاعانه نامیدند که مشخص است این مواضع از روی تعصب و ضدیت با شیعه و عدم معرفت به مقام اهل بیت (علیهم‌السلام) صادر شده است.
با اینکه بسیاری از عالمان اهل سنت در قبال این قضیه، موضع عالمانه و بدون تعصب داشته‌اند، ولی برخی از مولوی‌هایی که با مواضع مخالف و ضد وحدت خود مشهور شده‌اند در این مورد هم از گرگیج دفاع کرده و اوضاع را از آرامش خارج می‌کنند.
گرگیج اگر واقعاً عذرخواهی کرده بود، عزلش منطقی بود و توهینش قابل اغماض بود و درخواست محاکمه او کمی زیاده‌روی بود؛ ولی با توجه به بیانیه‌ای که در عذرخواهی صادر کرده،[3] مشخص می‌شود او بر همان مشی سابق خود در تفرقه افکنی و مخالفت با پیروان اهل بیت(علیهم‌السلام) پابرجاست و ادعای او در ایمان قلبی به محبت اهل بیت (علیهم‌السلام) و عدم کینه و کدورت نسبت به ایشان، شعار بوده و چاره‌ای جز این ادعا ندارد؛ زیرا اگر کسی خلاف این عقیده داشته باشد، با قرآن و ضروریات اهل سنت مخالفت کرده است.
او گفته است که مطالبش را مغرضان، تحریف و تقطیع کرده‌اند. از این رو از سخنانش سوء تفاهم پیش آمده و در پایان گفته است که عذرخواهی می‌کنم؛ در حالی که وی از توهینی که کرده عذرخواهی نکرده و بر نظر خود مُصِر است. (رفتار او در روز 26 آذر و تأکید او بر اینکه تا پای جان این راه را ادامه می‌دهد، اصرار وی به سخنان قبلی را نشان می‌دهد یا اینکه به دنبال کسب شهرتی بیشتر از این راه است)
سخنان او تقطیع و تحریف نشده است. کلام او مشتمل بر چند شبهه قدیمی علیه شیعه بوده که تمام آن شبهات، به کرات پاسخ داده شده است و در نهایت، سخنی بی منطق و توهین آمیز آورده است که تمام واکنش‌ها نسبت به این توهین صریح است که هنوز از آن پشیمان نیست و برخی مثل نقشبندی دوباره آن را تکرار کرده‌اند.

بنابراین خیر و مصلحت مملکت در پایان دادن به قضیۀ نماز جمعۀ آزادشهر است، نه با محاکمه نکردن و عزل نشدن امام جمعۀ آزادشهر، بلکه مولوی‌های اهل سنت باید از حمایت‌های متعصبانه خود دست بردارند و متوجه توهین صورت گرفته بشوند؛ در همین کلام عبدالحمید که گفته تلقی توهین، نشان داده شده که عبدالحمید هم نفهمیده چه توهینی صورت گرفته است.

پی‌نوشت:
[1]. «توهین مولوی گرگیج جهت ایجاد اختلاف بین شیعه و سنی»
«آیا عدم قبول خلافت عمر بن خطاب سبب بطلان ازدواج امام حسین است»
«شهربانو سند مظلومیت اهل بیت ع»
[2]. «آقای عبدالحمید تکلیف خود را روشن کنید»
[3]. «عذرخواهی مولوی گرگیج از مردم ایران»

- عدم پشیمانی گرگیج و اصرار بر توهینش به اهل بیت
- پایان دادن به قضیۀ نماز جمعۀ آزادشهر، نه با محاکمه نکردن و عزل نشدن امام جمعۀ آزادشهر، بلکه با متوجه شدن مولوی‌های اهل سنت به توهین صورت گرفته و دست برداشتن از حمایت‌های متعصبانه خود