پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ یکی از طالبان در پاسخ به کشته شدن مردم بی‌گناه، اعم از زنان، کودکان و پیرمردها در عملیات‌های انتحاری این گروه گفته است: چون با ورود کفار به کشور، جهاد بر همه واجب شده است، اما آن‌ها به فریضه عمل نکردند، شریک کفارند؛ لذا کشته شدن آن‌ها  به خاطر گناه ترک جهاد و همراهی با مخالفین جهاد است. همان‌طور که عذاب الهی، همه را در بر می‌گیرد، عملیات انتحاری هم، تر و خشک را با هم می‌سوزاند.

جواب:
سیره و سنت پیامبر اکرم و صحابه در جنگ‌ها با زنان و کودکان و پیرمردها چگونه بوده است؟ آیا مطلقاً شریک گناه و مجرم شناخته می‌شدند و قتلشان واجب بوده؟! آیا هیچ حرمتی و تفاوتی با مابقی افراد نداشتند؟! آیا جایگاه زنان مسلمان و کفار، در جنگ‌ها  فرق می‌کند؟!
وقتی در سیره پیامبراکرم و صحابه دقت می‌کنیم، می‌بینیم که زنان و کودکان کفار، محترم هستند و شریک جرم و جنگجو حساب نمی‌شوند، چه برسد به زنان و کودکان مسلمان؛ در اسلام، حتی کفار غیر محارب هم در امان هستند. «وَقَاتِلُواْ فِي سَبِيلِ اللّهِ الَّذِينَ يُقَاتِلُونَكُمْ وَلاَ تَعْتَدُواْ إِنَّ اللّهَ لاَ يُحِبِّ الْمُعْتَدِينَ.[بقره/190] و در راه خدا، با کسانی‌که با شما می‎‌‌جنگند، نبرد کنید! و از حدّ تجاوز نکنید، که خدا تعدّی کنندگان را دوست نمی‌دارد.»
مگر زنان و کوکان باعث ورود کفار به کشورشان شدند، که الان باید به جرم همراهی و ممانعت نکردن، کشته شوند؟ آیا زنان و کودکان، محارب و جنگ‌جو هستند؟! طبق تفاسیر با هر کسی نباید قتال کرد، ازجمله  کسانی‌که قصد جنگ ندارند و بی‌دفاع هستند، مانند زنان و پیران و کودکان.[1]
از بُریده نقل شده که هنگامی‌که پیامبراکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) امیری را به جنگ می‌فرستاد، به او سفارش می‌کرد «با کسانی‌که به خدا کفر می‎‌ورزند، نبرد کنید ولی افراط نکنید، حیله‌گری نکنید، و هیچ بچه‌ای را نکشید و هنگامی‌که با دشمن مشرک برخورد کردید، آنان را به سه خصلت دعوت کنید» و هم‌چنین به سپاه اسلام توصيه می‌کردند: «با تقوا باشند، به زنان كفّار آسيبى نرسانند، حتّى يك‌بار كشته‏‌ى دختر كافرى را ديد و به شدّت ناراحت شد.»
هم‌چنین «ابوبکر»، به فرمانده سپاهش دستور داد که: «خیانت نکنید، افراط نکنید، بچه کوچک را نکشید، پیرمرد‎ها را نکشید، و هیچ نخلی را نبرید و نسوزانید.» و «عمر بن خطاب» نیز هنگامی‌که سپاهیانش را برای جنگ می‎‌فرستاد به آنان چنین توصیه ‎کرد: «افراط نکنید و هیچ پیرمرد و زن و بچه‌ای را نکشید.»[2]

اکنون باید دید اعمال گروه افراطی طالبان، مانند کشتن زنان، پیرمردان و کودکان و مردمی که در خانه خود نشسته و در کوچه و خیابان مشغول کار هستند و هرگز اقدام به درگیری مسلحانه نکرده‌اند، با توصیه‌‎های پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) و خلفای اهل سنت سازگاری دارد یا نه؟ وقتی جان و مال زنان و کودکان کفار در اسلام محترم است؛ قطعاً به طریق اولی جان و مال زنان و کودکان مسلمان قابل احترام است.
در واقع جریان‌های سیاسی و افراطی طالبان  که به  بهانه عملیات انتحاری با کفار یا مخالفین خود، اعم از کفار یا مسلمان، باعث کشته شدن زنان و فرزندان می‌شوند، مصداق این آیات هستند: «وَمَنْ يَقْتُلْ مُؤْمِنًا مُتَعَمِّدًا فَجَزَاؤُهُ جَهَنَّمُ خَالِدًا فِيهَا وَغَضِبَ اللَّهُ عَلَيْهِ وَلَعَنَهُ وَأَعَدَّ لَهُ عَذَابًا عَظِيمًا.[نساء/93] و هر كس، فرد باايمانى را از روى عمد به قتل برساند، مجازاتِ او دوزخ است؛ در حالى‌كه جاودانه در آن مى‏‌ماند؛ و خداوند بر او غضب مى‏‌كند، و او را از رحمتش دور مى‌‏سازد، و عذاب عظيمى براى او آماده ساخته است.» «مَنْ قَتَلَ نَفْساً بِغَيْرِ نَفْسٍ أَوْ فَسادٍ فِي الْأَرْضِ فَكَأَنَّما قَتَلَ النَّاسَ جَمِيعاً.[مائده/32] آن كس كه انسانى را بدون اين‌كه قاتل باشد و يا در زمين فساد كند بكشد، گويا همه مردم را كشته است‏.»

پی‌نوشت:

[1]. ابن عاشور محمد بن طاهر، التحریر والتنویر، موسسه التاريخ‏، بيروت‏، چاپ اول، ج2، ص197. «لا تقاتلوا الشيوخ و النساء و الصبيان‏» جهت مشاهده تصویر کتاب کلیک کنید.
[2]. سيد بن قطب بن ابراهيم شاذلی، تفسیر فى ظلال القرآن، دارالشروق‏، بیروت، قاهره، 1412ق، ج‏3، ص1740 و1741. «فادعهم إلى ثلاث خلال، فإن أجابوك فاقبل منهم و كف عنهم»، «بعد إحدى المواقع أن صبية قتلوا بين الصفوف، فحزن حزنا شديدا، فقال بعضهم: ما يحزنك يا رسول اللّه و هم صبية للمشركين؛ فغضب النبي- صلى اللّه عليه و سلم»، .«و روى مالك عن أبي بكر :و لا تقتلن امرأة و لا صبيا و لا كبيرا هرما»، «و إن اللّه لم يحل لكم أن تدخلوا بيوت أهل الكتاب إلا بإذن، و لا ضرب نسائهم، و لا أكل ثمارهم، إذا أعطوا الذي عليهم‏» جهت مشاهده تصویر کتاب کلیک کنید.