مباحث روایی
در صحیح بخاری و صحیح مسلم در چند روایت، نقل شده: «روز عاشوراء را قریش و پیامبر در جاهلیت روزه میگرفتند.» عمل پیامبر حتماً طبق آیین حق خود قبل بعثت بوده، ولی روایت در صحیحین به گونهای آمده که گمان میشود روزه عاشورا سنت جاهلی بوده و پیامبر انجام میداد.
در کتاب معتبر اهل سنت، روایاتی روزه عاشورا را سنتی از یهود دانسته و گفته پیامبر (صلىاللهعلیهوآله) دوست میداشت تا در اموری که از سوی خداوند امری برایش صادر نشده، از اهل کتاب (یهود و نصارا) تبعیت کند؛ در صورتیکه از پیامبر نقل شده: «با یهود و نصارا مشابهت نداشته باشید.»
آیا پیامبر اکرم (ص) در سال اول برای شباهت به یهود، در روز عاشورا روزه گرفتند و دستور به روزه گرفتن دادند، یا در سال آخر عمرشان که در روز عاشورا روزه گرفتند و دستور به روزه گرفتن دادند، برای مخالفت با یهود و نصارا تصمیم گرفتند در سال بعد روز تاسوعا را روزه بگیرند و عمرشان کفاف نداد؟
روایاتی در سفارش به محبت امیرالمومنین علی (علیه السلام) از پیامبر (صلی الله علیه و آله) در منابع روایی اهل سنت موجود است. این روایات به نقل از پیامبر میگویند: هر کس علی را دوست بدارد، مرا دوست دارد و هر کس علی را دشمن دارد، مرا دشمن داشته است و هر کس علی را اذیت کند، مرا اذیت کرده است و هر کس مرا اذیت کند، خدا را اذیت کرده است.
بنابراین اهلسنت نیز در کتب روایی خود مشکلی با وحدت نداشته و بدان معتقد هستند. بنابراین خوب است جامعه اسلامی با بهرهگیری از اعتقادات مشترک زمینه تعامل و وحدت گسترده در مقابل دشمنان قسم خورده مسلمانان، را تقویت نموده و البته مسائل مورد اختلافی را نیز سر جای خود و به روش استدلال مطرح نمایند به نحوی که همگان به این باور برسند که اختلافات...
در روایات ذیل آیه مدت حمل و بارداری وارد شده است از امام صادق که فرمودند هیچ فرزندی شش ماهه به دنیا نیامد که زنده بمانند مگر دو نفر، یکی حضرت یحیی پیامبر و دیگری حضرت امام حسین (علیه السلام) که شش ماهه به دنیا آمدند و زنده ماندند. که البته این یک نوع فضیلت شگفت برای این دو میباشد. لذا برخی احادیث جعلی وارد شده که شان نزول این آیه را برای ابوبکر میدانند
در روایات در رابطه با روزه عاشورا معلوم نیست که سنت یهود بوده و به خاطر مطابقت با آن دستور داده شد، یا به خاطر مخالفت با آن، و یا اینکه اصلاً سنت یهود نبوده و روز ورود پیامبر به مدینه در ماه ربیع الاول بود و آنان در این ماه آن روزه را گرفتند و در سال بعد روزه ماه رمضان تشریع شد.
خلفای غاصب بعد از رحلت پیامبر به خاطر ضعف های شخصی و نداشتن جاه و منزلت در نزد پیامبر و صحابه آن حضرت شروع بع جعل روایات ساختگی و بعضاً مضحک کردند تا از قافله ارزشی و شخصیتی در میان مسلمانان عقب نیفتند لذا با تعامل با برخی افراد دنیا پرست چنان روایات عجیب و به درور از واقعیت را درباره ی خود بوجود آوردند که هر انسان صاحب عقل سلیم را به تفکر وادار میکند
در مورد خلفای بعد از پیامبر روایات جعلی و ساختگی فراوانی ساخته شده است که این روایات جعلی به راحتی از روایات حقیقی تشخیص داده می شود و حتی بزرگان علمای اهل سنت در کتب خود آن روایات را ردّ کرده و راویان آن را به دروغ و جعل حدیث و وضاع و تضعیف در آن حدیث متهم کرده و اصل روایت را خدشه کرده اند، حال مغرضین چه قصد و منظوری داشته اند والله العالم
برخی از اصحاب پیامبر به مانند حضرت علی(علیه السلام) آنقدر فضیلت در قرآن و روایات از پیامبر برایش وارد شده است که دیگر اصحاب پیامبر اینگونه برایشان وارد نشده است. لذا مغرضین برای اینکه عمل خلفا را در غصب خلافت توجیه کنند بلافاصله بعد از رحلت پیامبر شروع به فضیلت تراشی نسبت به این صحابه کردند تا آنان را از گزند سئوالات و نیش و کنایه های مردم درامان بدارند
از احادیث مشهوری که در آن فضیلت علمی و دانش بلامنازع حضرت امیر المومنین علی(علیه السلام) به میان آورده شده حدیث معروف پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله و سلم ) است که فرمودند: انا مدینه العلم و علی بابها... این حدیث مشهور در روایات با عبارات مختلفی بیان شده است که در کتب شیعیان و اهل سنت آمده است تا حاکی از این باشد که خلافت مختص به حضرت می باشد
اهل سنت معتقدند که خلفای پیامبر عبارتند از ابوبکر و عمر بن خطاب و عثمان و حضرت علی(علیه السلام) که به ترتیب مشغول خلافت شدند تا نوبت به دیگری برسد. در زمان رحلت پیامبر و دفن آن حضرت که محل آن باید کجا باشد ابوبکر تعیین کرد که کجا باید دفن شود آن هم به خاطر روایتی که خودش فقط ناقل آن بود در حالی که تاریخ منکر وجود حضور او در دفن پیامبر بوده
بررسی مستندات دینی وآیینهای مذهبی اهل سنت بهترین ومهمترین ظرفیتهای هم گرایانه تقریبی بین شیعه وسنی میباشد و پر رنگ کردن این مستندات میتواند نشان خوبی باشد برای جدایی اهل سنت از فرقه وهابیت. ازجمله این مستندات مذهبی، مشروعیت زیارت ائمه(سلام الله علیهم) نزد اهل سنت میباشد که متاسفانه وهابیت حکم به عدم مشروعیت زیارت قبورکرده اند.
متعه نکاح سنت پیامبر بوده است. متعه نسا در زمان رسول خدا، ابوبکر و ابتدای خلافت عمر انجام می شده است. اما خلیفه دوم براساس رای و اجتهاد خود متعه را حرام اعلام می کند و هر کس که مرتکب متعه نساء شود را عقاب میکرده است. بنابراین جناب خلیفه در دین خداوند بدعت ایجاد کرده است.