از آنجایی که تاریخ همیشه دستخوش تحریفات است لذا برخی از انسانهای مغرض و طماع با دروغ و خیال بافی سعی در به انحراف کشیدن افکار مردم می‌کنند تا چند صباحی را از متاع دنیایی بهرمند شوند، دستهای هوی و هوسی که نه تنها به اصل و فرع دین چنگ اندازی نکردند بلکه به قرآن این کلام بزرگ الهی هم تعدّی و تجاوز کردند و قرآن را از جایگاه اصلی‌اش تحریف کرده و با رای و نظر خود، درست و غلط را مخلوط و تفسیر می‌کنند، بدون اینکه به عاقبت کارشان بیندیشند. با این حال کسانی را پیشوا و امام خود قرار می‌دهند که هیچ شایستگی ندارند و گمان می‌کنند با جعل روایات و چسبانیدن برخی از آیات کاری بس بزرگ و خوبی را انجام می‌دهند تا جایی که گفته‌اند، آیه شریفه قرآن که خداوند فرمود: «وَوَصَّيْنَا الْإِنسَانَ بِوَالِدَيْهِ إِحْسَاناً حَمَلَتْهُ أُمُّهُ كُرْهاً وَوَضَعَتْهُ كُرْهاً وَحَمْلُهُ وَفِصَالُهُ ثَلاَثُونَ شَهْراً حَتَّى إِذَا بَلَغَ أَشُدَّهُ وَبَلَغَ أَرْبَعِينَ سَنَةً...[احقاف/15] ما به انسان توصیه کردیم که به پدر و مادرش نیکی کند، مادرش او را با ناراحتی حمل می‌کند و با ناراحتی بر زمین می‌گذارد و دوران حمل و از شیر باز گرفتنش سی ماه است تا زمانی که به کمال قدرت و رشد برسد و چهل سالگی بالغ گردد...». درباره ابوبکر نازل شده است.
ذیل آیه شریفه روایت شده از حضرت علی(علیه السلام) و ابن عباس که گفتند: این آیه درباره‌ی ابوبکر نازل شده و مدت حمل او و از شیر گرفتن او سی ماه بوده است که مادرش نه ماه به او باردار بود و بیست و یک ماه به او شیر داد، پدرش و مادرش هر دو مسلمان شدند در حالی که پدر و مادر هیچ یک از مهاجرین غیر از او مسلمان نشدند، پس خداوند او را به نیکی کردن به آن دو سفارش کرد و ابوبکر پس از این سفارش همین کار را کرد، و چون رسول خدا در سنّ چهل سالگی به پیامبری رسید ابوبکر سی و هفت یا هشت سال سنّ داشت و آن حضرت را تصدیق کرد و چون به چهل سالگی رسید گفت: «... و قالَ رَبِّ أَوْزِعْني أَنْ أَشْکُرَ نِعْمَتَکَ الَّتي أَنْعَمْتَ عَلَيَّ وَ عَلي والِدَيَّ وَ أَنْ أَعْمَلَ صالِحاً تَرْضاهُ وَ أَدْخِلْني بِرَحْمَتِکَ في عِبادِکَ الصَّالِحينَ...[احقاف/15] پروردگارا شکر نعمت‌هایی را که بر من و پدر و مادرم ارزانی داشته‌ای به من الهام کن...» و دعای او را مستجاب شد و پدر و مادرش و همه‌ی فرزندانش مسلمان شدند».[1]
سئوالی که به ذهن خطور می‌کند ذیل این آیه و روایت این است که آیا کسی نیست که از مدعیان این افسانها و دروغ پردازان آن بپرسد آیا سی ماه بودن مدت بارداری و شیر دادن، اختصاص به ابوبکر دارد فقط، تا تنها از او نام برده شود؟ افراد دیگر هم به همین صورت به دنیا آمده بودند و این مدت در همه‌ی مخلوقات خداوند فراگیر است و حتی نقل روایت و حکایت تاریخی هم ذیل این موضوع در کتب بزرگان اهل سنت بیان شده است.[2] و از طرف دیگر در قسمتی از آیه خداوند توصیه موکّد می‌کند که به پدر و مادر خود نیکی کنید در حالی که ذیل آیه دیگر قرآن که خداوند می‌فرماید: «بِاللَّهِ وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ يُوادُّونَ مَنْ حَادَّ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ وَ لَوْ كانُوا آباءَهُمْ أَوْ أَبْناءَهُمْ أَوْ إِخْوانَهُمْ أَوْ عَشِيرَتَهُمْ أُولئِكَ كَتَبَ فِي قُلُوبِهِمُ الْإِيمانَ...[مجادله/22]هیچ قومی را که ایمان به خدا و روز رستاخیز دارند نمی‌یابی که با دشمنان خدا و رسولش دوستی کنند، هر چند پدران یا فرزندان یا برادران یا خویشاوندان آنها باشند آنان کسانی هستند که خدا ایمان را بر صفحه دلهایشان نوشته...» روایتی از طریق جریج وارد شد که ابوقحافه پدر ابوبکر به پیامبر اکرم دشنام داد، لذا ابوبکر ضربه شدیدی به صورت پدرش زد که به خاطر آن با صورت به زمین خورد، سپس نزد پیامبر آمد و ماجرا را تعریف کرد، پیامبر فرمود آیا واقعاً این کار را کردی؟ دیگر این کار را نکن بعد ابوبکر به پیامبر گفت: سوگند به کسی که تو را به نبوّت مبعوث کرد اگر شمشیری نزدیک من بود او را کشته بودم...».[3] این چگونه نیکی کردن به پدر و مادر است که ابوبکر در حق پدر خود آن طور که روایت کردند انجام داد و این خصلت ضرب و شتم از مسلمانی به دور است. و خداوند هم در قرآن می‌فرماید که به پدر و مادر خود نیکی کنید. یا للعجب از این نیکی کردن!!!

پی‌نوشت:
[1]. الکشّاف، زمخشری، دارالکتاب العربی، بیروت، لبنان، ج4 ص303.
جامع لاحکام القرآن، قرطبی، دارالکتب العلمیه، بیروت، لبنان، ج16 ص129.
[2]. المصنف، عبدالرزاق صنعانی، انتشارات مجلس علمی، هندوستان، (1390هجری)، ج7 ص350 حدیث13444.
الموطاء، مالک بن انس، داراحیاء التراث العربی، بیروت، لبنان، ج2 ص825 حدیث11.
در المنثور، سیوطی، دارالفکر، بیروت، لبنان، ج7 ص441.
[3]. جامع لاحکام القرآن، قرطبی، دارالکتب العلمیه، بیروت، لبنان، ج17 ص199.