سلفیت
شیعیان بر خلاف وهابیت کسانی را که اقرار به شهادتین نمایند را بنا بر آیه قرآن: «وَلَا تَقُولُوا لِمَنْ أَلْقَىٰ إِلَيْكُمُ السَّلَامَ لَسْتَ مُؤْمِنًا [نساء/94] به کسی که اظهار صلح و اسلام میکند نگویید: مسلمان نیستی» همکیشان خود دانسته و قتل ایشان را جایز نمیدانند.
آیه الله سیستانی در جهت پرهیز از ایجاد تشنج بین مذاهب در ضمن بیانیهای فرمودند: «اگر [تکفیریها] هزاران نفر از ما را هم بکشند، شما حق ندارید یک قطره خون اهل سنت را بریزید.
ابنتیمیه حرّانی که در راستای پیروی از سیره بنیامیه، مبنی بر کاستن از جایگاه والای اهلبیت (علیهم السّلام) کوششی مستمر، امّا بیثمر دارد به حزن حضرت زهرا (علیها السّلام) در فراق پدر بزرگوارش اعتراض و آن را مورد نکوهش قرار داده و گفته بر فرض هم بنا باشد این حزن ممدوح باشد به حزن ابوبکر در غار برای پیامبر نمیرسد.
آنچه بزرگان در نظر داشتنداین بود که فرقه های اسلامی در عین اختلافاتی که در کلام، فقه و غیره با هم دارند به واسطه مشترکات بیشتری که در میان آنها هست میتوانند در مقابل دشمنان خطرناک اسلام دست برادری بدهند و جبهه واحدی تشکیل دهند
علمای اهل تسنن و همچنین وهابیت میتوانند با از بین بردن تعصبات بیجا به وحدت بیشتر بین همه مسلمانان انسجام بیشتری ببخشند.
امامان شیعه در راستای تحکیم وحدت بین همه مسلمانان، پیروان خود را به شرکت در مراسمات دیگر مسلمانان از قبیل تشییع جنازه، اقامه جماعت و عیادت از مریضان سفارش مینمایند.
شیخ شلتوت از عالمان به نام در دانشگاه الازهر مصر میگوید: اصولا فقیه منصف، موارد بسیاری را در فقه شیعه میتواند پیدا کند که از حیث دلیل نسبت به پارهای از اقوال اهلسنت، قوّت بیشتری دارد.
رمی جمرات در مذاهب چهرگانه آن به علت ذیق وقتی که در انجام آن اعمال میشود موجب تلفات حاجیان گردید از این رو عدهای از فقهای عربستان در این خصوص توسیع وقت طبق نظر امامیه را پذیرفتند.
کشور اسلامی مصر با وجود داشتن علمای بزرگ اهل تسنن در دانشگاه الازهر، قانون تصرف در ارث را بر طبق نظر علمای امامیه تغییر داده و از نظر علمای مذاهب چهارگانه عدول نمودند.
حداکثر دوران بارداری را که علمای شیعه بنابر مذهب امامیه بدان قائل هستند یکسال است که اطباء نیز با پیشرفت علم موید آن هستند؛ این در صورتی است که در برخی مذاهب اهل سنت طول مدت آن را تا 10 سال نیز گفته اند!
علمای اهلسنت در نهایت برای تحکیم خانواده فقه و مذهب جعفری را برگزیدند و قانون ممالک خویش را بر اساس آن تغییر دادند.
ابن تیمیه زیارت قبر پیامبر را حتی برای اهل مدینه جایز نمیداند. این در حالی است که وهابیان، زیارت قبر پیامبر (صلی الله علیه و آله) را برای اهل مدینه مستحب میدانند و علمای اهل سنت نیز بر استحباب زیارت قبرپیامبر(صلی الله علیه و آله) از دور و نزدیک اجماع کردهاند.
این چنین نیست که اگر هیأت حاکمه کشوری بر خلاف احکام الهی حکم کنند و یا این که برخی از قوانین بشری را در کشور اجرا کنند، کافر شوند و به دنبال آن سرزمین تحت حکومتشان به دارالکفر تبدیل شود. در این باره به ادله ای استناد شده که به برخی از آنها اشاره می شود.
از جمله مسائل مورد اختلاف علمای اسلام در زمینه تشخیص ملاک برای دارالاسلام از دارالکفر است. هر یک از علما بر اساس برداشتی که از دارالاسلام داشتهاند ملاکاتی را در تشخیص آن در نظر گرفته و بر اساس آن تعاریفی در این زمینه بیان داشتهاند.