مبغوض ترین حلال‌ها در نزد پروردگار طلاق است. اما بهر حال و در آخرین مرحله برای جبران و رهایی از یک ازدواج ناموفق، دین مبین اسلام طلاق را به عنوان پایان رابطه زناشویی شرعی مطرح می‌کند که قوانین و شرایط خاص آن در کتب فقهی موجود و دسترسی به آن نیز آسان می‌باشد.
از جمله قوانین و شرایط طلاق به یک مورد اشاره می‌کنیم: و آن این‌که اگر مردی به صورت مکرر سه مرتبه همسر خود را طلاق بدهد در مرحله بعد نمی‌تواند با وی ازدواج مجدد داشته باشد مگر اینکه آن زن ابتدا با مرد دیگری ازدواج نموده، نزدیکی واقع شود آنگاه پس از طلاق با این شخص که اصطلاحا با آن «محلل» گفته می‌شود، می‌تواند با شوهر سابق خود ازدواج نماید.
اما نکته قابل توجه در کیفیت انجام و وقوع سه طلاق است که در مذاهب چهارگانه اهل‌سنت نظر بر این است که یک شخص اگر در لفظ بگوید که همسرام را سه طلاقه نمودم ، در حکم سه طلاق است و برای ازدواج مجدد چنانکه قبلا ذکر شد نیاز به محلل وجود دارد. اما در مذهب شیعه این طلاق ولو اینکه شخص بگوید همسرم را سه طلاقه نمودم اما در عین حال یک طلاق واقع می‌شود و اساسا انجام سه طلاق در یک مجلس امکان ندارد و اثر وضعی نیز بر آن بار نمی‌شود.
وجود مشکلات عدیده در میان پیروان مذاهب چهارگانه باعث شد تا ایشان در این خصوص نظر شیعه که برگرفته از فقه هل‌بیت (علیهم السلام) است را منطقی‌تر تشخیص داده و با پذیرش آن، مواد قانونی کشور را نیز با این رویکرد تغییر دهند؛ در سال 1929 این قانون در مصر طبق مذهب شیعه تغییر یافت: «طلاقی که با عدد همراه است چه با لفظ و چه با اشاره، یک طلاق بیشتر محسوب نمی‌شود. این تغییر از مذهب حنفی به مذهب جعفری به خاطر مصلحت خانواده و آسانی بر مردمی است که دچار چنین طلاقی می‌شوند» [1]

پی‌نوشت:
[1]. محمد مصطفی شلبی، احکام الاسره، ص489