بهائیت وشیخیه
معصومی تهرانی در نامه‌ی خود به آیت‌الله محقق داماد، خواستار به رسمیت شناختن بهائیت شد. در پاسخ می‌گوییم: ادعاهای الحادی پیشوایان بهائی و ماهیت استعماری و نفوذی تشکیلات بهائیت، موجب شده تا علمای اسلام، آن را به رسمیت نشناسند. بعلاوه آن‌که حتی پیامبرخوانده‌ی بهائیت، از عادی‌سازی روابط پیروانش با پیروان سایر ادیان منع کرده است.
بهائیت که مسلمانان را متهم در به کارگیری توهین و تهمت نسبت بدعت‌گذاران می‌کند، بد نیست بداند: که پیشوایان بهائیت، خود پیشگام در این مسیر بوده‌اند. همچنان که شوقی افندی، مبلّغان بزرگ بهائیت، نظیر: ابراهیم خیرالله نخستین مبلّغ بهائیت در آمریکا و جمال بروجردی ملقب به اسم‌الله جمال، را پست، زنازاده، کفتار پیر و تبهکار خطاب می‌کند.
با حضور مرکز تشکیلات بهائیت در اسرائیل، جاسوسی سازمانی بهائیت برای این رژیم، شکلی متمایز به خود گرفته است. از این‌رو گستردگی جاسوسی بهائیان برای اسرائیل در عصر پهلوی، به حدی بوده که اوج رسوایی را برای این تشکیلات به همراه داشته است. امام خمینی (ره) نیز در پاسخ ساکت ننشسته و به رسوا کردنِ بهائیان و شرکت‌های جاسوسی آن پرداخته است.
کمیسیون بین المللی آزادی مذاهب آمریکا، خواهان آزادی فوری زندانیان بهائی و کاهش فشار بر بهائیان این کشور شد. اما تلاش برای آزادی بهائیان در یمن در حالی صورت می‌گیرد که با محاصره‌ی این کشور توسط نیروهای ائتلاف عربی، این کشور به زندانی 24 میلیونی بدل شده و نیروهای متجاوز با سلاح‌های آمریکایی، به قتل‌عام و نابودی یمن مشغولند!
معصومی تهرانی در نامه‌ی اخیر خود خطاب به آیت‌الله محقق داماد، با «دین» برشمردن بهائیت، خواستار احقاق حقوق اقلیت‌های دینی و به رسمیت شناخته شدن بهائیت در ایران شد. در پاسخ به وی می‌گوییم که بر اساس قانون اساسی، اقلیت‌های دینی در ایران از آزادی برخوردارند و اعطای آزادی عمل به فرقه‌ی جاسوسی بهائیت خیانت به ایران و اسلام است.
مبلّغان بهائی، با استدلال به کتاب «ظهورالحق» مدعی شدند امیرکبیر پیش از شهادت، از سرکوب بابیان پشیمان شده بود. اما جالب است بدانیم که مستند این ادعا، تنها در کتُب مبلّغان بهائی ذکر شده که بطلان آن واضح است. بعلاوه آن‌که کدام عقلی خواهد پذیرفت که میهن‌پرستی چون امیرکبیر، از سرکوب عوامل نابودی کشور و قتل خود، پشیمان گردد؟!
تشکیلات بهائیت که در زمان کنونی مسلمانان را در به کارگیری تهمت و دشنام نسبت به بدعت‌گزاران متهم می‌کنند، گویا از فرهنگ فحاشی پیشوایان خود نسبت به مخالفین‌شان، بی‌اطلاع هستند. آری؛ پیشوایان بهائی تنها به صرف شنیدن بوی مخالفت حتی از نزدیکان خود، آنان را آماج تهمت‌ها و فحاشی‌های بی‌نظیر خویش قرار می‌دادند.
بر خلاف دروغ‌پردازی تشکیلات بهائیت در انکار جاسوسی سازمانی اتباعش در ایران، مدارکی موجود است که این تشکیلات، به جاسوسی سازمانی خود در ایران اذعان دارد. از همین‌رو امام خمینی (ره) حمایت بی‌دریغ آمریکا از بهائیان ایران (به اسم مسائل حقوق بشری) را خود سندی بر جاسوسی سازمانی بهائیت در ایران برمی‌شمارد.
پس از بروز ادعاهای علی‌محمد شیرازی مبنی بر مهدویت و نبوت، فتنه‌ها و آشوب‌های متعددی به نام او در کشور صورت گرفت. این آشوب‌ها که به سه جنگ داخلی نیز منجر شد، با هدف ایجاد نفاق درونی به نفع قدرت‌های خارجی پیش می‌رفت. از این‌رو صدرأعظم لایق ایرانی، به تبعید و سپس اعدام عامل فتنه فرمان داد و نزد بهائیان منفور و ملعون گشت.
بهائیان در حالی پیشوایان خود را به عنوان نماد تحری حقیقت معرفی می‌کنند که رفتار آنان در برابر اشتباهات فاحش بزرگانشان، نشان از تزویر بودن این شعار دارد. به عنوان نمونه، علی‌محمد شیرازی مدعی می‌شود حضرت داوود، پیش از حضرت موسی (علیهماالسلام) می‌زیسته و پیامبرخوانده‌ی بهائیان به جای حقیقت‌جویی، به توجیه اشتباه او می‌پردازد!
مبلّغان بهائی با اشاره به روایتی از پیامبر اکرم (صلّی‌الله‌علیه‌و‌آله) که در آن، نحوه‌ی برخورد مسلمانان با بدعت‌گزاران مشخص شده بود، مدعی شدند: پشتوانه‌ی تهمت‌های وارده به بهائیت اینگونه احادیث هستند. اما در حقیقت واژه‌ی «باهتوهم» از ماده «بهت» به معنی مبهوت ساختن است. یعنی به قدری با آنان بحث کنید که آنان را متحیّر و مبهوت سازید.
مبلّغان بهائی به تبعیت از پیشوایان خود، نماز جماعت را حرام اعلام کرده و به دلیل سازی بر چرایی حرمت آن نیز مشغولند. این رویکرد بهائیت در حالیست که عبدالبهاء (دومین پیشوای این فرقه) در طول حیات خود، همواره به شرکت در نماز جماعت مسلمانان اهتمام داشته و حتی گاهی به عنوان امام جماعت مسلمین نیز در مساجد حاضر می‌گشته است.
سرکردگان بهائی که از ابتدا زیربنای اعتقادات فرقه‌ی خود را در تحری حقیقت (شناخت حقیقت) معرفی نمودند، بر خلاف شعارهای خود، پیروانشان را در تحقیق در پیرامون سایر اعتقادات و یا شنیدن استدلال‌های مخالفین آزاد نمی‌گذارند. مسیح‌الله رحمانی، یکی از مبلّغان نجات یافته از بهائیت در این خصوص، از منع بهائیان از مطالعه‌ی کتُب ردیه خبر می‌دهد.
کانال تلگرامی وابسته به تشکیلات بهائیت از پیروان این فرقه خواست، به محض دیدن تبلیغات مخالفین این فرقه، از رفتن به گروه‌های آن‌ها پرهیز و سریعاً آنان را بلاک و ریپورت کنند. اما بسی عجیب است از فرقه‌ای که خود را مبتکر تحری حقیقت می‌خواند، پیروانش را حتی از شنیدن استدلال‌های مخالفین و سپس تصمیم‌گیری عاقلانه و آزاد، برحذر می‌دارد!