بهائیت وشیخیه
بهاییت، نه یک دین، بلکه یک حزب سیاسی وابسته به استعمار است. با این حال، دولت تونس حق دارد و "باید" هم چنین رفتار کند. کدام کشور حاضر است یک سازمان جاسوسی را به عنوان یک دین بپذیرد؟ و برای اعضای آن، حق و حقوق شهروندی قائل شود؟
اینستاگرام اکنون گستره‌ی حذف پست‌های کاربران را از محدوده‌ی سیاسی به عقاید کشانده و پست‌های نقد فرقه ضاله‌ی بهائیت را نیز حذف می‌کند. کارشناسان دلیل این اقدام یکطرفه شبکه‌های اجتماعی خارجی را بدون توجه به حق آزادی بیان کاربران ایرانی، نبود حضور مؤثر حاکمیت و حکمرانی کشور در فضای مجازی می‌دانند. موضوعی که تاکنون از سوی مسئولان به آن توجه نشده است.
در انتخابات بیت العدل کاندیدی وجود ندارد، هیچ تبلیغات و مناظره‌ای برگزار نمی‌شود. آراء مخفیانه است. شمارش آراء مخفیانه است. کسی از درصد آراء مطلع نخواهد شد. مجری انتخابات هیأتی است که بیت العدل تعیین می‌کند. هیأت نظارت بر انتخابات را نیز بیت العدل تعیین می‌نماید. نتیجه‌ی نهایی را نیز خود بیت العدل اعلام می‌کند. کسی هم حق اعتراض به نتیجه را نخواهد ندارد!
در شرایط سخت اقتصادی مردم ایران، سران بهائی در کشور که مدعی محرومیت از کار و کسب درآمد بهائیان هستند، از زندگی متمولانه و اشرافی برخوردارند. سران بهائی در داخل کشور به تبلیغ بهائیت و البته قاچاق و فعالیت‌های غیرقانونی سیاسی و اقتصادی مشغولند و در خارج کشور با حربه‌ی مظلوم‌نمایی به دنبال افزایش فشار بر مردم کشور هستند.
تشکیلات بهائی و رسانه‌های معاند در حالی همسو با وزارت خارجه آمریکا به انتشار خبر تعلل در ثبت‌نام دانش‌آموز بهائی در ایران پرداختند که هیچ بهائی در ایران، به دلیل باور به بهائیت، با کمترین محدودیتی مواجه نمی‌شود.
اعضای تشکیلات بهائیت در حالی همسو با عوامل ضدانقلاب، به جریان‌سازی در خصوص نهی از اعدام پرداختند که در احکام پیشوایان بهائی، حکم اعدام برای قاتل و زنده سوزاندن آدمی برای سوزاندن خانه‌ای بی‌جان در نظر گرفته شده است.
مبلّغان بهائی مدعی‌اند دارالسلامی که خداوند در قرآن وعده داده است، همان شهر بغداد است که بعدها حسینعلی نوری در آن ادعای پیامبری کرده است. این در حالیست که با مراجعه به تفاسیر اهل بیت (علیهم السلام) از این آیه‌ی شریفه در می‌یابیم که مقصود از دارالسّلام بهشت موعود است.
اقدامات مخرب عناصر بهائی در ایران، از قاچاق ارز و احتکار کالاهای ضروری گرفته تا جاسوسی و تلاش برای افزایش تحریم‌های بین المللی بر علیه کشورمان؛ این‌بار به دلّالی عناصر بهائی از نفس مردم به وسیله‌ی احتکار ماسک (در زمان شیوع کروناویروس) رسیده است.
رسانه‌های تشکیلات بهائیت، خبر از صدور قطعنامه جدید کنگره آمریکا در حمایت از بهائیان ایران دادند و از آن به عادت سالیانه‌ی نظام آمریکا تعبیر کردند. اما به راستی چرا نظام آمریکایی که کارنامه‌ای سیاه در نقض حقوق بشر دارد، چهل سال بهائیان را بهانه‌ی توجیه فشار خود بر مردم ایران قرار می‌دهد؟! به عبارتی عناصر بهائی در ایران چه سودی برای نظام سلطه‌طلب آمریکا دارند؟!
تشکیلات بهائیت نه تنها دفاع از فلسطینیان را لازم نمی‌داند، بلکه به دفاع رسانه‌ای از رژیم غاصب صهیونیستی می‌پردازد. از این‌رو یکی از رسانه‌های بهائی در واکنش به طرح معامله قرن، با فریب و تعبیر از آن به عامل صلح و پیشرفت و نیز با کنایه به راه‌حل ایران برای آینده‌ی فلسطین؛ به حمایت غیرمستقیم از طرحی که اشغالگری صهیونیست‌ها را تثبیت می‌کند، پرداختند.
بر خلاف شعار تساوی زن و مردی که در بهائیت سر داده می‌شود، بهائیان از حضور در بالاترین ارکان رهبری این فرقه، از جمله مقام ولایت امری محروم هستند. اما ممکن است بهائیان در توجیه گویند که با عقیم بودن شوقی افندی پیش‌گویی رهبرانشان در مورد ولایت امری به تاریخ پیوست؛ حال آن‌که این توجیه، الهی بودن پیشوایان بهائی را زیر سؤال می‌برد.
تشکیلات بهائیت پس از سرنگونی به اشتباه هواپیما، در کنار ادعای در تلاش نبودن برای تغییر حکومت، عناصر خود را مأمور به تهییج مردم برای برگزاری تجمعات ضدحکومتی می‌کند. اما باید دانست بهائیتی که به بهانه‌ی مردم‌دوستی، برای سرگونی انقلاب ایران تلاش می‌کند، همان بهائیتی است که به دنبال افزایش تحریم برای فشار حداکثری بر مردم ایران است.
در حالی بهائیت به اشتباه، بر نفی هرگونه تعصب و غیرت دینی و ملّی تأکید می‌کند که سیره‌ی پیشوایان الهی و خواست خدای متعال بر خلاف آن بوده است. لذا می‌توان فهمید که سرمایه‌گذاری ویژه و اصرار تشکیلات بهائیت با حمایت کشورهای سلطه‌گر غربی برای تبلیغ به سبک تبشیری در کشورهای مقاوم اسلامی، نظیر ایران و یمن از کجا نشأت می‌گیرد.
پس از حذف گزینه «سایر» از بخش «دین» برای تکمیل مشخصات دریافت کارت ملّی، اعتراض شدید تشکیلات بهائی بلند شد. این در حالیست که بهائیان یا باید همچون پیشوای خود عبدالبهاء، به عرف و قانون کشوری که در آن زندگی می‌کنند احترام بگذارند و عقیده‌ی خود را مطابق با ادیان رسمی آن کشور معرفی کنند و یا طبق تعالیم‌شان، از اعتراض خودداری نمایند.