بهائيان براي اثبات بابيت و بهائيت با تقطيع و تحريف و تفسير به رأي به آياتي از قرآن كريم استناد مي‌كنند، ولي هنگامي كه به ظاهر برخي از آيات قرآن كريم مراجعه مي‌كنيم، روشن مي‌شود كه نه تنها بابيت و بهائيت الهي نيستند، بلكه آموزه‌هايشان نيز مخالف احكام اديان آسماني است.

هر پیامبری برای اثبات نبوتش، باید سه دلیل اثبات نبوت را داشته باشند که یکی بشارت پیامبر پیشین است. بهائیان نیز در مقام اثبات مسلک خود برآنند که به آیات و احادیث اسلامی، به عنوان بشارت پیامبر و دین پیشین استناد کنند که از جمله آن ها حديثی است که نزد بهائیان به سنه ستين شناخته می‌شود.. بهائيان در اين حديث، در پي اثبات ادعاي مهدويت علي محمد باب هستند.

تازگی و بداهت، یکی از دستاویزهای بهائیت برای اثبات مسلک خود است؛ ولی وقتی آراء و اندیشه‎های سران بابیت و بهائیت را بررسی می‎کنیم و کتابهای آنان را می‎خوانیم درمی‎یابیم که همه آراء و اندیشه‎ها و کتابهای بهائیان، ریشه در فرقه‌های انحرافی و غالیانه پیشین دارند که از جمله می‌توان به بهره‎گیری بابیت و بهائیت از فرق انحرافی حروفیه و نقطویه اشاره کرد. با این بررسی ریشه انحرافات، اباحه‎گری‎ها، تأویلات و باطنی‎گرایی‎ها روشن می‎شود.

در راستای محکومیت جنایات و اعمال ضد انسانی فرقه بهائیت گروهی از متبریان و مستبصران از این فرقه ضاله به همراه دیگر اقشار و گروه‌های دغدغه‌مند و حامی حقوق‌بشر، تجمعی اعتراض‌آمیز در مقابل دفتر سازمان ملل‌ متحد در تهران برگزار می‌کنند تا صدای اعتراض خود را به گوش مسئولان و جهانیان برسانند و نشان دهند که مظلوم‌نمایی‌های این فرقه در زمینه نقض حقوق اولیه انسانی شهروندان بهائی در ایران -که همواره سعی در بزرگ‌نمایی آن در رسانه‌‌ها را دارند- ادعایی بیش نیست.

در پي تصاوير منتشر شده از بوسيدن دست یکی از مسئولین، امروز روزنامه اعتدال با تيتر «بهائيت تنها آييني است كه دست بوسي را حرام مي‌داند» در پي عادي نشان دادن اين جريان بر آمد، غافل از آن كه بهائيت نه تنها دين و آيين الهي نيست، بلكه گروهكي است كه سركرده خود را پرستيده و در برابر قبرش سجده مي‌كند و اتفاقاً دست بوسي يكي از سيره سران آن است كه در ادامه تصويري را به نمايش خواهيم گذاشت

یکی از دلایل شریعت گریزی فرق انحرافی این است که اهداف سران فرقه‎ها با فرامین الهی سازگار نیست. خدای سبحان باید و نبایدهایی دارد که انسان را به سعادت و کمال می‎رساند، لیکن سرکردگان فرقه‎های ضاله، این باید و نبایدها را مانعی بر سر راه اهداف فرقه‎ای خود می‎بینند؛ مانند حرمت همجنس بازی، ازدواج با محارم، زنا و … در فرقه‎هایی چون بهائیت. سران بهائیت به روابط شنیع جنسی با نگاهی اباحه‎گرایانه نگاه می‎کنند و هیچ حکم بازدارنده‎ای صادر نمی‎کنند، زیرا این اباحه‎گری‎ها برای آنان، یکی از راه‎های جذب نیروی جدید است.