صادق زیبا کلام در مصاحبه‌ای با نشریه تجارت فردا، امیرکبیر را مغرور و از برخورد او با بابیان گلایه کرد. اما مواجهه با جنبش داعشی مسلک بابی که به دنبال نسل‌کشی غیربابیان، نابودی اماکن، زدن گردن مخالفین و سوزاندن کتاب‌های غیربابی بود، تنها در فکر وطن فروشان بهائی و بی‌مغزهای اصلاحات می‌تواند از امیرکبیر شخصیتی ظالم بسازد.

محمد نوری‌زاد، انقلابی نمای دیروز و ضدانقلابی امروز که خود را برتر از علمای شیعه برمی‌شمارد، در حالی بخاطر دوستی‌اش با تشکیلات بهائیت مورد تقدیر قرار می‌گیرد که طبق فرموده قرآن کریم، مسلمانان ضمن رعایت حقوق کفار از دوستی با ایشان نهی شده‌اند. دوستی با بهائیت دورویی که در کنار مظلوم‌نمایی، غیربهائیان پست فطرت و لایق آتش می‌داند.

تشکیلات بهائیت که با ادعای صدور مصوبه‌ای مبنی بر محدودیت تحصیل بهائیان در ایران، به نفرت پراکنی برعلیه کشورمان می‌پردازد، چگونه می‌تواند از رفتار طبق تعالیمش با پیروانش شکایت داشته باشد؟! آیا بهائیان نمی‌توانند با اقتداء به پیشوایان خود در کتمان عقیده، محدودیت‌های ادعایی را رفع کنند؟ یا به ممنوعیت آزادی‌خواهی در تعالیمشان پایبند باشند؟

تشکیلات بهائیت با ایراد بیانیه‌ای، به صورت غیرمستقیم همه‌گیری ویروس کرونا را موجب فراهم شدن زمینه‌ی تبلیغ بهائیت به بهانه‌‌ی کمک به هم‌نوع ارزیابی کرد. آری؛ کرونایی که قرار بود عذاب پیامبرخوانده بهائی برای سنگ‌ریزه‌های غیربهائی باشد، اینک و پس از همه‌گیری بهانه‌ای برای تبلیغ مضاعف این فرقه گشته است.

حسینعلی بهاء در طول عمر خود مدعی مقامات متعددی شد. تنها سه سال بعد مرگ سید علی محمد شیرازی اولین ادعای خود، یعنی ادعای من یظهره اللهی را آشکار کرد. این ادعا سبب به وجود آمدن ولوله‌اي در ميان بابيان شد. نخستين كسي كه به شدت بر او تاخت و ادعايش را باطل شمرد ميرزا يحيي ازل، برادرش بود كه نزد بهائيان «أول من أعرض عن الله» ناميده شد.

فرقه شیخیه بر اساس تعالیم عالم شیعی، شیخ احمد احسائی در نیمه اول قرن سیزدهم به وجود آمد. بررسی تاریخ شیخیه نشان می‌دهد احسائی قصد تأسیس مسلك و مكتب و یا مذهب جدیدی نداشت؛ بلکه قدرت‌طلبی و منفعت‌طلبی برخی از شاگردانش مهمترین عامل تأسیس و انشعاب شیخیه از شیعه امامیه گردید.