روزی رسول خدا (ص) فرمود: «خدایا کشور شام را برای ما مبارک گردان! خدایا کشور یمن را نیز برای ما مبارک گردان! صحابه گفتند: یا رسول الله، برای سرزمین نجد نیز دعا بفرمایید، تا مبارک شود. حضرت وقتی اصرار صحابه را شنید، فرمود: در این سرزمین آشوب‌ها و فتنه‌ها رخ خواهد داد و شاخ شیطان از این سرزمین بیرون خواهد آمد!

در میان عالمان اهل سنت، معدود عالم‌نماهایی یافت می‌شدند که حقیقت مسلّم «مهدویت» را انکار می‌کردند؛ در عصر حاضر نیز برخی از روشنفکران به تبع آنان، حقیقت مهدویت و خروج مهدی موعود در آخرالزمان را انکار می‌‍‌کنند. اما البانی عالم متعصب وهابی، احادیث مهدویت را غیر قابل انکار دانسته و منکرین مهدویت را بسانِ منکران الوهیت خدا می‌داند.

ابن بشر مورخ سعودی با افتخار جنایات وهابیت را چنین تعریف می‌کند: «هنگامی‌که سعود بن عبدالعزیز به شهر زبیر رسید، همه آن منطقه را ویران کردند و افراد بسیار زیادی را کشتند. بعد از آن به سوی زبیر حرکت کرده و شهر زبیر را محاصره کردند. تمام مراقد و قبور را از جمله مرقد «حسن بصری» و «طلحه» را با خاک یکسان کردند، و هیچ اثری باقی نماند.

وهابیت با زیرکی خاصی در صددند که همه اهل سنت را با خود همراه کنند و به همین جهت از الفاظی استفاده می‌کنند که خوشایند دیگران است. مثلا در کتابهایشان نام اهل سنت و الجماعه را بر خود می‌نهند، تا از این طریق بگویند ما اهل سنت هستیم، این در حالی است که وهابیت غیر از خودشان را مسلمان نمی‌دانند، بلکه همه را مشرک و کافر خطاب می‌کنند.

در تاریخ آمده است که وهابیان همانند سیل ویرانگر وارد شهر طائف شدند، آنان در کوچه و بازار می‌گشتند و به زور وارد خانه‌ها می‌شدند. اموال را غارت می‌کردند و اهل خانه را می‌کشتند و جان و مال مسلمین را برخود حلال می‌دانستند. آنان حتی مفتی شافعی مذهبان و پسران شیخ عبدالقادر الشیبی از خادمان کعبه را نیز کشتند.

یکی از مصادیق تحریف، تغییر محتوایی و تغییر مفهومی یک معنی است. وقنی یک جریان فکری برای به دست آوردن اهداف مشخصی نتواند از سد شریعت بگذرد، دست به تغییر مفاهیم دینی زده و آنها را تحریف و به نفع خود معنی می‌کند. این دقیقا اتفاقی است که درباره موضوعات فقهی افتاده است. وهابیت در تحریف مبانی دینی، دست بلند و سابقه طولانی دارد.