پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب_ وهابی‌ها در بحث شفاعت می‌گویند: هيچ كسی حق ندارد از پيامبر شفاعت بخواهد؛ چون خدا فرموده: «هيچ كسی را با خدا نخوانيد».

«محمد بن عبدالوهاب» درباره اینکه خدا به پيامبر مقام شفاعت داده، می‌گوید: «درست است که خدا مقام شفاعت داده است، ولى گفته کسی را با من نخوانید. تازه مقام شفاعت که منحصر به پيامبر نيست، فرشته‌ها و دوستان خدا هم اين مقام را دارند؛ آيا از آنها هم شفاعت بخواهیم؟ اين که پرستش و عبادت صالحان می‌شود!»

وهابی‌ها متوسل شدن را به عنوان شفیع شدن در محضر خدا را، با خواندن به معنی عبادت کردن یکی دانسته‌اند! ولی کاملاً مشخص است کسی که شفاعت می‌خواهد، شفیع را عبادت نمی‌کند. جالب این است که وهابی‌ها قبول دارند که در زمان حیات پیامبر می‌شود حضرت را شفیع قرار داد، ولی بعد مرگ، حضرت، هیچ نفعی به بقیه نمی‌رسانند.

باید به آنها بگوییم اگر شفیع قرار دادن بین خود و خدا، شرک و حرام است، چرا شفاعت خواستن از زنده را درست می‌دانید؟! بلکه شفیع قرار دادن در زمان زنده بودن، بیشتر به شرک شبیه است؛ چون شاید فکر شود آن فرد، خودش شفیع شده، نه با اجازه خدا؛ ولی وقتی از مرده شفاعت بخواهند، می‌دانند که باید خدا به او اجازه شفاعت بدهد!