نووی در شرح حدیث كریب در صحیح مسلم بابی به این عنوان آورده: (باب بیان این‌که در هر شهری رؤیت خودشان معتبر است و این‌كه هرگاه ماه را در شهری دیدند، حكم آن برای شهرهای دیگر كه از آن‌ها دور هستند، ثابت نمی‌شود) سپس در توضیح می‌گوید: ظاهر دلالت حدیث و آن‌چه علمای اهل سنت صحیح دانسته‌اند این است که رؤیت هلال برای عموم مردم عالم معتبر نیست، بلکه مختص افرادی است که نزدیک به آن محل هستند که با رفتن به آن مکان نمازشان شکسته نمی‌شود؛ گفته شده که مکان‌هایی با طلوع یکسان یا یک حکومت و یک کشور رؤیتشان معتبر است وغیر این‌ها رؤیتشان برای مکان دیگر اعتباری ندارد، (بعضی از علما هم گفته‌اند دیدن ماه در یک مکان، برای تمام افراد کره زمین معتبر است). ما هم می‌گوییم ابن‌عباس (به جهت عدم اعتبار دیدن ماه در مکان دیگر) به آوردن خبر دیدن ماه در شام توسط کریب عمل نکرد (نه به این دلیل که گفته کریب شهادت دادن بوده و برای شهادت دادن دو شاهد لازم است، بلکه) ظاهر حدیث این است که رد گفته کریب به این دلیل است که دیدن ماه در مکان دور، حکم دیدن ماه و اثبات اول ماه را به دنبال ندارد (و باید مردم مدینه خود ماه را ببینند.)
شرح صحیح مسلم، نووی، ج7، ص197.
مقاله: «عدم اعتبار دیدن ماه در کشوری برای دیگران»