از عایشه نقل شده است كه رسول خدا زياد از خديجه ياد می‌كرد، من گفتم: چقدر زياد از خديجه ياد می‌كنی؛ خداوند به جای خديجه كه پيرزن بی‌دندان بود و در زمان‌های گذشته هلاك شده، (بهتر از او) را به تو داده است؛ پس رسول خدا خشمگين شد؛ به طوری‌كه تاكنون او را هرگز اين‌چنين خشمگين نديده بودم و فرمود: خداوند از او چيزی نصيب من كرده است، كه از هيچ‌يك از شما نكرده است. من گفتم: ای پيامبر خدا! مرا ببخش، خداوند شما را ببخشد، سوگند به خدا! كه ديگر درباره خديجه از من سخنی نخواهی شنيد، كه تو را ناراحت كند.
طبرانی، المعجم الكبیر ج23 ص11.
مقاله: «حسادت عایشه به حضرت خدیجه (سلام الله علیها)»