ابن‌منظور، می‌گوید: «اگرچه هجر به دو معنای -سخن زشت گفتن و ترک کردن- آمده است، اما اهل سنت گفته‌اند، هنگامی‌که -هجر- به بیمار نسبت داده شود، به معنای هذیان‌گویی است.» و در ادامه مطلبش می‌نویسد: «هجر به معنای هذیان و سخنان زشت و بی‌معنا در خواب و یا مریضی است.»
لذا می‌بینیم که او هم به معنای ترک کردن و هجرت معنا نکرده است.
«هجر یهجر هجراً، والکلام مهجور، و قد هجر المریض.»
لسان العرب، ابن منظور، بیروت، لبنان، ج5 ص254.
مقاله: «فحش به پیامبر، نه نسبت هذیان»