بهاییت و شیخیه
حادثه غم انگیز ترور سه روحانی شیعه در مشهد الرضا (علیه السلام) ما را به یاد سابقه ترور علمای شیعه توسط اسلاف بهائی انداخت.
اسلاف بهائیت که بهائیان به نیکی از آنان یاد می‌کنند، بیرحمانه عالم وارسته شیعه علامه برغانی را در محراب عبادت با سلاح سرد به شهادت رساندند.
سخنگوی تشکیلات بهائیت در بریتانیا در حالی مذهب رسمی ایران را منافی آزادی دیگر مذاهب در کشور دانست که:
1. حکومتی بر مبنای قوانین اسلام خواست توده مردم ایران است.
در تاریخ نوزده فروردین 1401 ش، تشکیلات بهائیت از آتش سوزی گسترده در محل بنای ساختمان مقام عبدالبهاء خبر داد.
مزدوران اجاره ای تشکیلات بهائیت که خود نیز سابقه ارتکاب اعمال تروریستی دارند، به دفاع از حادثه تروریستی مشهد پرداختند و از این رو مرتضی اسماعیل پور، از امکان اعدام قاتل ابراز نگرانی کرد.
فرقه های نوظهور و استعماری وهابیت و بهائیت، از آنجا که مهم ترین مانع پیشرفت و دشمن خود در جوامع اسلامی را مذهب و روحانیت شیعه یافتند، به دشمنی علنی با مذهب و روحانیت شیعه پرداختند.
بهائیان با این توجیه که خدای تعالی طبق آیات قرآن کریم سریع الحساب است، پس قیامت موعود اسلام بی آنکه کسی متوجه شود، پیش از ادعای پیامبری علی محمد شیرازی تمام شده است.
بر خلاف شعارهای بهائیت، عمل به تعالیم و سیره پیشوایان بهائی، خود عامل جنگ و خشونت و در تقابل با صلح دوستی و عدالت طلبی است که قرار بود به دست مهدی دروغین بهائیت تحقق یابد!
از آنجا که بهائیان خود را وارث مهدی دروغین، علی محمد شیرازی می دانند، تحقق اهداف صلح جویانه و عدالت خواهانه را به نوعی در زمان و توسط خود می دانند.
برخی کانال‌های مجازی مدعی شدند که حرز شرف الشمس نشان متعلق به بابیت و بهائیت است.
بر خلاف ادعای بهائیان تحقق صلح و عدالت جهانی، هم زمان با ظهور و توسط مهدی موعود (عجل الله تعالی فرجه) اسلام خواهد بود، نه آنکه پنجاه هزار روز یا سال آن هم پس از ادعای نسخ اسلام باید منتظر آن ماند!
تشکیلات بهائیت در پیوست گزارش احمد شهید، رسمیت نیافتن تشکیلات و اعلام کفر فرقه خود در کشور تونس را یکی از بهانه های مظلومیت و نشانه سرکوب بهائیان در این کشور معرفی کرد.
احمد شهید در گزارش اخیر خود، به دفاع از بهائیان پرداخت و حقوق آنان را در ایران نقض شده دانست. این در حالیست که تعیین گزارشگر ویژه برای بهائیان، آن هم گزارشگری که سابقه دفاع از تروریست دارد، رفتار دوگانه سازمان ملل در مسئله حقوق بشر را نشان می‌دهد.
به راستی از مبلغان فرقه‌ی حقیقت گریزی که پیامبرخوانده آن به پیروانش دستور داده: از مخالفینش (حتی اگر مطابق تمام آیات الهی سخن گویند) دوری گزینند؛ چه انتظار می توان داشت که حضرت حکیمه خاتون (چون مخالف بهائیت سخن گفته) را سرزنش نکنند و به تکریم راوی ناشناسی (چون فکر می‌کنند در تأیید آنان سخن گفته)
بهائیان در راه دفاع از مسلک خود و ستیز با سایر عقاید، از هیچ توهین و جسارتی به عقاید دیگران دریغ نمی‌کنند و تنها در استناد به یک حدیث، هَفت توهین و جسارت را در حق پیشوایان و عقاید شیعیان روا داشتند.