ابن عربی در تأویل « أُغرقوا فَأَدخُلوا ناراً » غرق شدن قوم عصیانگر نوح را در طوفان، غرق شدن در بحار علم خداوند تعبیر می‌کند و وارد جهنم شدن را داخل شدن در نار محبت الهی! چطور می‌شود از این آیه چنین برداشتی کرد و چنین عاقبتی را برای قومی که از خداوند نافرمانی کردند و بطور سیستماتیک به گناه آلوده بودند و مورد نفرین پیامبرشان قرار گرفتند، متصور بود؟