پایگاه جامع فرق ادیان و مذاهب - صوفیه اهل تأویلند و به دلخواه، آرا و نظرات خود قرآن را تفسیر می‌کنند .
ابن عربی در تأویل « أُغرقوا فَأَدخُلوا ناراً » غرق شدن قوم عصیانگر نوح را در طوفان، غرق شدن در بحار علم خداوند تعبیر می‌کند و وارد جهنم شدن را داخل شدن در نار محبت الهی [1]
چطور می‌شود از این آیه چنین برداشتی کرد و چنین عاقبتی را برای قومی که از خداوند نافرمانی کردند و بطور سیستماتیک به گناه آلوده بودند و مورد نفرین پیامبرشان قرار گرفتند، متصور بود؟
آیا مغضوب خدا، می‌تواند بدون توبه و جبران، محبوب خدا شود؟!
پی‌نوشت:
[1]. ابن عربی، محیی الدین، فصوص الحکم، تصحیح ابوالعلاء عفیفی، تهران، الزهرا. 1370، ص 73