ام المومنین
حضرت خدیجه اولین نفری بود که به پیامبر اکرم ایمان آورد، وی بانوی خردمند حجاز، سرآمد همه‌ی زنان بود؛ او ملکه‌ی کمال و برخوردار از گوهرهای گران بهای پاکی بود؛ به خاطر شدت عفت و حیاء در زمان جاهلیت او را طاهره می‌خواندند. پیامبر اکرم همیشه از او به نیکی یاد کند و می‌فرمود: «خداوند زنی برتر و بهتر از او را به من نداده است.»
حضرت خدیجه (سلام الله علیها) یکی از چهار زن برگزیده الهی معرفی شده است. روایتی در کتب تفسیر اهل سنت آمده که: «چهار زن سرور زنان جهان هستند، که عبارتند از مریم، آسیه، خدیجه، فاطمه (علیهم السلام).» و خدیجه یکی از این چهار زن است، او از صادقان و سابقان اول، وزیر بر دین خدا، معاون در این راه سخت و پرفراز و نشیب بود.
حضرت خدیجه کبری بانوی بزرگی است که با جانفشانی و در اختیار قرار دادن تمام اموالش به یاری پیامبر شتافت و در پیشرفت دین اسلام سهم بزرگی داشت؛ بانویی که همسر بهترین مخلوقات و مادر برترین زنان عالم شد، زنی که با لقب ام المومنین جایگاه خاصی را در میان مسلمین برای خود دارد و با این خصوصیات بود که خداوند وعده بهشت را به او داده است.
تحیت خدای متعال بر خدیجه (ع) و مباهات ذات اقدس الهی به آن حضرت، بر مقام والا و جایگاه رفیع آن بانوی بزرگوار در پیشگاه الهی دلالت دارد. خداوند متعال بارها موقعيت و مقام حضرت خديجه (س) را از طرق گوناگون آشكار نموده است.
در روایت اهل سنت آمده است: هاله خواهر خديجه به حضور پيامبر (صلى الله عليه و آله) اذن ورود خواست و حضرت به ياد اذن گرفتن خديجه افتاد و او را ياد كرد و فرمود: خدايا هاله آمد. سپس عائشه از سر حسادت به از خدیجه به زشتی یاد کرد. پیامبر از سخن عایشه برافروخته شد و به ذکر فضائل و فداکاری‌های خدیجه پرداخت.
یکی از صفات زشتی که در قرآن و روایات آثار منفی و زیان‌باری برای آن بیان شده است، حسادت می‌باشد. نخستین حسد،حسادت قابیل نسبت به برادرش هابیل بود، آن هم به جهت این‌که خداوند قربانی هابیل را پذیرفت ولی قربانی قابیل را نپذیرفت و این موضوع برای قابیل انگیزه‌ای برای کشتن برادرش شد. در آیه دیگری از زشتی این عمل به خدا پناه می‌بریم.
رفاعی از علمای بزرگ کویت خطاب به وهابیان عربستانی می‌گوید: شما به تخریب خانه ام المومنین خدیجه کبری اولین حبیبه پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) رضایت دادید و هیچ عکس العملی از خود نشان ندادید ... چرا از خدا نمی‌ترسید؟